Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stinke
du
stinkst
er/sie/es
stinkt
wir
stinken
ihr
stinkt
sie/Sie
stinken
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stank
du
stankst
er/sie/es
stank
wir
stanken
ihr
stankt
sie/Sie
stanken
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gestunken
du
hast gestunken
er/sie/es
hat gestunken
wir
haben gestunken
ihr
habt gestunken
sie/Sie
haben gestunken
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gestunken
du
hattest gestunken
er/sie/es
hatte gestunken
wir
hatten gestunken
ihr
hattet gestunken
sie/Sie
hatten gestunken
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde stinken
du
wirst stinken
er/sie/es
wird stinken
wir
werden stinken
ihr
werdet stinken
sie/Sie
werden stinken
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gestunken haben
du
wirst gestunken haben
er/sie/es
wird gestunken haben
wir
werden gestunken haben
ihr
werdet gestunken haben
sie/Sie
werden gestunken haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [stinken]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stinke
du
stinkest
er/sie/es
stinke
wir
stinken
ihr
stinket
sie/Sie
stinken
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gestunken
du
habest gestunken
er/sie/es
habe gestunken
wir
haben gestunken
ihr
habet gestunken
sie/Sie
haben gestunken
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde stinken
du
werdest stinken
er/sie/es
werde stinken
wir
werden stinken
ihr
werdet stinken
sie/Sie
werden stinken
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestunken haben
du
werdest gestunken haben
er/sie/es
werde gestunken haben
wir
werden gestunken haben
ihr
werdet gestunken haben
sie/Sie
werden gestunken haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stänke
du
stänkest; stänkst
er/sie/es
stänke
wir
stänken
ihr
stänket; stänkt
sie/Sie
stänken
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestunken
du
hättest gestunken
er/sie/es
hätte gestunken
wir
hätten gestunken
ihr
hättet gestunken
sie/Sie
hätten gestunken
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde stinken
du
würdest stinken
er/sie/es
würde stinken
wir
würden stinken
ihr
würdet stinken
sie/Sie
würden stinken
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestunken haben
du
würdest gestunken haben
er/sie/es
würde gestunken haben
wir
würden gestunken haben
ihr
würdet gestunken haben
sie/Sie
würden gestunken haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [stinken]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stinke; stink
ihr
stinkt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [stinken]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
