Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
strebe
du
strebst
er/sie/es
strebt
wir
streben
ihr
strebt
sie/Sie
streben
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
strebte
du
strebtest
er/sie/es
strebte
wir
strebten
ihr
strebtet
sie/Sie
strebten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gestrebt
du
hast gestrebt
er/sie/es
hat gestrebt
wir
haben gestrebt
ihr
habt gestrebt
sie/Sie
haben gestrebt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gestrebt
du
hattest gestrebt
er/sie/es
hatte gestrebt
wir
hatten gestrebt
ihr
hattet gestrebt
sie/Sie
hatten gestrebt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde streben
du
wirst streben
er/sie/es
wird streben
wir
werden streben
ihr
werdet streben
sie/Sie
werden streben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gestrebt haben
du
wirst gestrebt haben
er/sie/es
wird gestrebt haben
wir
werden gestrebt haben
ihr
werdet gestrebt haben
sie/Sie
werden gestrebt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [streben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
strebe
du
strebest
er/sie/es
strebe
wir
streben
ihr
strebet
sie/Sie
streben
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gestrebt
du
habest gestrebt
er/sie/es
habe gestrebt
wir
haben gestrebt
ihr
habet gestrebt
sie/Sie
haben gestrebt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde streben
du
werdest streben
er/sie/es
werde streben
wir
werden streben
ihr
werdet streben
sie/Sie
werden streben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestrebt haben
du
werdest gestrebt haben
er/sie/es
werde gestrebt haben
wir
werden gestrebt haben
ihr
werdet gestrebt haben
sie/Sie
werden gestrebt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
strebte
du
strebtest
er/sie/es
strebte
wir
strebten
ihr
strebtet
sie/Sie
strebten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestrebt
du
hättest gestrebt
er/sie/es
hätte gestrebt
wir
hätten gestrebt
ihr
hättet gestrebt
sie/Sie
hätten gestrebt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde streben
du
würdest streben
er/sie/es
würde streben
wir
würden streben
ihr
würdet streben
sie/Sie
würden streben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestrebt haben
du
würdest gestrebt haben
er/sie/es
würde gestrebt haben
wir
würden gestrebt haben
ihr
würdet gestrebt haben
sie/Sie
würden gestrebt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [streben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
strebe; streb
ihr
strebt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [streben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);