Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
streite
du
streitest
er/sie/es
streitet
wir
streiten
ihr
streitet
sie/Sie
streiten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stritt
du
strittest
er/sie/es
stritt
wir
stritten
ihr
strittet
sie/Sie
stritten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gestritten
du
hast gestritten
er/sie/es
hat gestritten
wir
haben gestritten
ihr
habt gestritten
sie/Sie
haben gestritten
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gestritten
du
hattest gestritten
er/sie/es
hatte gestritten
wir
hatten gestritten
ihr
hattet gestritten
sie/Sie
hatten gestritten
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde streiten
du
wirst streiten
er/sie/es
wird streiten
wir
werden streiten
ihr
werdet streiten
sie/Sie
werden streiten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gestritten haben
du
wirst gestritten haben
er/sie/es
wird gestritten haben
wir
werden gestritten haben
ihr
werdet gestritten haben
sie/Sie
werden gestritten haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [streiten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
streite
du
streitest
er/sie/es
streite
wir
streiten
ihr
streitet
sie/Sie
streiten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gestritten
du
habest gestritten
er/sie/es
habe gestritten
wir
haben gestritten
ihr
habet gestritten
sie/Sie
haben gestritten
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde streiten
du
werdest streiten
er/sie/es
werde streiten
wir
werden streiten
ihr
werdet streiten
sie/Sie
werden streiten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestritten haben
du
werdest gestritten haben
er/sie/es
werde gestritten haben
wir
werden gestritten haben
ihr
werdet gestritten haben
sie/Sie
werden gestritten haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stritte
du
strittest
er/sie/es
stritte
wir
stritten
ihr
strittet
sie/Sie
stritten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestritten
du
hättest gestritten
er/sie/es
hätte gestritten
wir
hätten gestritten
ihr
hättet gestritten
sie/Sie
hätten gestritten
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde streiten
du
würdest streiten
er/sie/es
würde streiten
wir
würden streiten
ihr
würdet streiten
sie/Sie
würden streiten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestritten haben
du
würdest gestritten haben
er/sie/es
würde gestritten haben
wir
würden gestritten haben
ihr
würdet gestritten haben
sie/Sie
würden gestritten haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [streiten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
streite; streit
ihr
streitet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [streiten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);