Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
biete
du
bietest
er/sie/es
bietet
wir
bieten
ihr
bietet
sie/Sie
bieten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bot
du
botest
er/sie/es
bot
wir
boten
ihr
botet
sie/Sie
boten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geboten
du
hast geboten
er/sie/es
hat geboten
wir
haben geboten
ihr
habt geboten
sie/Sie
haben geboten
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geboten
du
hattest geboten
er/sie/es
hatte geboten
wir
hatten geboten
ihr
hattet geboten
sie/Sie
hatten geboten
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bieten
du
wirst bieten
er/sie/es
wird bieten
wir
werden bieten
ihr
werdet bieten
sie/Sie
werden bieten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geboten haben
du
wirst geboten haben
er/sie/es
wird geboten haben
wir
werden geboten haben
ihr
werdet geboten haben
sie/Sie
werden geboten haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [bieten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
biete
du
bietest
er/sie/es
biete
wir
bieten
ihr
bietet
sie/Sie
bieten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geboten
du
habest geboten
er/sie/es
habe geboten
wir
haben geboten
ihr
habet geboten
sie/Sie
haben geboten
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bieten
du
werdest bieten
er/sie/es
werde bieten
wir
werden bieten
ihr
werdet bieten
sie/Sie
werden bieten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geboten haben
du
werdest geboten haben
er/sie/es
werde geboten haben
wir
werden geboten haben
ihr
werdet geboten haben
sie/Sie
werden geboten haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
böte
du
bötest
er/sie/es
böte
wir
böten
ihr
bötet
sie/Sie
böten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geboten
du
hättest geboten
er/sie/es
hätte geboten
wir
hätten geboten
ihr
hättet geboten
sie/Sie
hätten geboten
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bieten
du
würdest bieten
er/sie/es
würde bieten
wir
würden bieten
ihr
würdet bieten
sie/Sie
würden bieten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geboten haben
du
würdest geboten haben
er/sie/es
würde geboten haben
wir
würden geboten haben
ihr
würdet geboten haben
sie/Sie
würden geboten haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [bieten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
biete; biet
ihr
bietet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [bieten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);