Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
studiere
du
studierst
er/sie/es
studiert
wir
studieren
ihr
studiert
sie/Sie
studieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
studierte
du
studiertest
er/sie/es
studierte
wir
studierten
ihr
studiertet
sie/Sie
studierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe studiert
du
hast studiert
er/sie/es
hat studiert
wir
haben studiert
ihr
habt studiert
sie/Sie
haben studiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte studiert
du
hattest studiert
er/sie/es
hatte studiert
wir
hatten studiert
ihr
hattet studiert
sie/Sie
hatten studiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde studieren
du
wirst studieren
er/sie/es
wird studieren
wir
werden studieren
ihr
werdet studieren
sie/Sie
werden studieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde studiert haben
du
wirst studiert haben
er/sie/es
wird studiert haben
wir
werden studiert haben
ihr
werdet studiert haben
sie/Sie
werden studiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [studieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
studiere
du
studierest
er/sie/es
studiere
wir
studieren
ihr
studieret
sie/Sie
studieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe studiert
du
habest studiert
er/sie/es
habe studiert
wir
haben studiert
ihr
habet studiert
sie/Sie
haben studiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde studieren
du
werdest studieren
er/sie/es
werde studieren
wir
werden studieren
ihr
werdet studieren
sie/Sie
werden studieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde studiert haben
du
werdest studiert haben
er/sie/es
werde studiert haben
wir
werden studiert haben
ihr
werdet studiert haben
sie/Sie
werden studiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
studierte
du
studiertest
er/sie/es
studierte
wir
studierten
ihr
studiertet
sie/Sie
studierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte studiert
du
hättest studiert
er/sie/es
hätte studiert
wir
hätten studiert
ihr
hättet studiert
sie/Sie
hätten studiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde studieren
du
würdest studieren
er/sie/es
würde studieren
wir
würden studieren
ihr
würdet studieren
sie/Sie
würden studieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde studiert haben
du
würdest studiert haben
er/sie/es
würde studiert haben
wir
würden studiert haben
ihr
würdet studiert haben
sie/Sie
würden studiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [studieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
studiere; studier
ihr
studiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [studieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
