Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
summe
du
summst
er/sie/es
summt
wir
summen
ihr
summt
sie/Sie
summen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
summte
du
summtest
er/sie/es
summte
wir
summten
ihr
summtet
sie/Sie
summten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gesummt
du
hast gesummt
er/sie/es
hat gesummt
wir
haben gesummt
ihr
habt gesummt
sie/Sie
haben gesummt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gesummt
du
hattest gesummt
er/sie/es
hatte gesummt
wir
hatten gesummt
ihr
hattet gesummt
sie/Sie
hatten gesummt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde summen
du
wirst summen
er/sie/es
wird summen
wir
werden summen
ihr
werdet summen
sie/Sie
werden summen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gesummt haben
du
wirst gesummt haben
er/sie/es
wird gesummt haben
wir
werden gesummt haben
ihr
werdet gesummt haben
sie/Sie
werden gesummt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [summen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
summe
du
summest
er/sie/es
summe
wir
summen
ihr
summet
sie/Sie
summen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gesummt
du
habest gesummt
er/sie/es
habe gesummt
wir
haben gesummt
ihr
habet gesummt
sie/Sie
haben gesummt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde summen
du
werdest summen
er/sie/es
werde summen
wir
werden summen
ihr
werdet summen
sie/Sie
werden summen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gesummt haben
du
werdest gesummt haben
er/sie/es
werde gesummt haben
wir
werden gesummt haben
ihr
werdet gesummt haben
sie/Sie
werden gesummt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
summte
du
summtest
er/sie/es
summte
wir
summten
ihr
summtet
sie/Sie
summten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gesummt
du
hättest gesummt
er/sie/es
hätte gesummt
wir
hätten gesummt
ihr
hättet gesummt
sie/Sie
hätten gesummt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde summen
du
würdest summen
er/sie/es
würde summen
wir
würden summen
ihr
würdet summen
sie/Sie
würden summen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gesummt haben
du
würdest gesummt haben
er/sie/es
würde gesummt haben
wir
würden gesummt haben
ihr
würdet gesummt haben
sie/Sie
würden gesummt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [summen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
summe; summ
ihr
summt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [summen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
