Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
töte
du
tötest
er/sie/es
tötet
wir
töten
ihr
tötet
sie/Sie
töten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
tötete
du
tötetest
er/sie/es
tötete
wir
töteten
ihr
tötetet
sie/Sie
töteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe getötet
du
hast getötet
er/sie/es
hat getötet
wir
haben getötet
ihr
habt getötet
sie/Sie
haben getötet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte getötet
du
hattest getötet
er/sie/es
hatte getötet
wir
hatten getötet
ihr
hattet getötet
sie/Sie
hatten getötet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde töten
du
wirst töten
er/sie/es
wird töten
wir
werden töten
ihr
werdet töten
sie/Sie
werden töten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde getötet haben
du
wirst getötet haben
er/sie/es
wird getötet haben
wir
werden getötet haben
ihr
werdet getötet haben
sie/Sie
werden getötet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [töten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
töte
du
tötest
er/sie/es
töte
wir
töten
ihr
tötet
sie/Sie
töten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe getötet
du
habest getötet
er/sie/es
habe getötet
wir
haben getötet
ihr
habet getötet
sie/Sie
haben getötet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde töten
du
werdest töten
er/sie/es
werde töten
wir
werden töten
ihr
werdet töten
sie/Sie
werden töten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde getötet haben
du
werdest getötet haben
er/sie/es
werde getötet haben
wir
werden getötet haben
ihr
werdet getötet haben
sie/Sie
werden getötet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
tötete
du
tötetest
er/sie/es
tötete
wir
töteten
ihr
tötetet
sie/Sie
töteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte getötet
du
hättest getötet
er/sie/es
hätte getötet
wir
hätten getötet
ihr
hättet getötet
sie/Sie
hätten getötet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde töten
du
würdest töten
er/sie/es
würde töten
wir
würden töten
ihr
würdet töten
sie/Sie
würden töten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde getötet haben
du
würdest getötet haben
er/sie/es
würde getötet haben
wir
würden getötet haben
ihr
würdet getötet haben
sie/Sie
würden getötet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [töten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
töte; töt
ihr
tötet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [töten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
