Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verbrenne
du
verbrennst
er/sie/es
verbrennt
wir
verbrennen
ihr
verbrennt
sie/Sie
verbrennen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verbrannte
du
verbranntest
er/sie/es
verbrannte
wir
verbrannten
ihr
verbranntet
sie/Sie
verbrannten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verbrannt
du
hast verbrannt
er/sie/es
hat verbrannt
wir
haben verbrannt
ihr
habt verbrannt
sie/Sie
haben verbrannt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verbrannt
du
hattest verbrannt
er/sie/es
hatte verbrannt
wir
hatten verbrannt
ihr
hattet verbrannt
sie/Sie
hatten verbrannt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verbrennen
du
wirst verbrennen
er/sie/es
wird verbrennen
wir
werden verbrennen
ihr
werdet verbrennen
sie/Sie
werden verbrennen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verbrannt haben
du
wirst verbrannt haben
er/sie/es
wird verbrannt haben
wir
werden verbrannt haben
ihr
werdet verbrannt haben
sie/Sie
werden verbrannt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verbrennen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verbrenne
du
verbrennest
er/sie/es
verbrenne
wir
verbrennen
ihr
verbrennet
sie/Sie
verbrennen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verbrannt
du
habest verbrannt
er/sie/es
habe verbrannt
wir
haben verbrannt
ihr
habet verbrannt
sie/Sie
haben verbrannt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verbrennen
du
werdest verbrennen
er/sie/es
werde verbrennen
wir
werden verbrennen
ihr
werdet verbrennen
sie/Sie
werden verbrennen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verbrannt haben
du
werdest verbrannt haben
er/sie/es
werde verbrannt haben
wir
werden verbrannt haben
ihr
werdet verbrannt haben
sie/Sie
werden verbrannt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verbrennte
du
verbrenntest
er/sie/es
verbrennte
wir
verbrennten
ihr
verbrenntet
sie/Sie
verbrennten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verbrannt
du
hättest verbrannt
er/sie/es
hätte verbrannt
wir
hätten verbrannt
ihr
hättet verbrannt
sie/Sie
hätten verbrannt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verbrennen
du
würdest verbrennen
er/sie/es
würde verbrennen
wir
würden verbrennen
ihr
würdet verbrennen
sie/Sie
würden verbrennen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verbrannt haben
du
würdest verbrannt haben
er/sie/es
würde verbrannt haben
wir
würden verbrannt haben
ihr
würdet verbrannt haben
sie/Sie
würden verbrannt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verbrennen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verbrenne; verbrenn
ihr
verbrennt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verbrennen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
