Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verbuche
du
verbuchst
er/sie/es
verbucht
wir
verbuchen
ihr
verbucht
sie/Sie
verbuchen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verbuchte
du
verbuchtest
er/sie/es
verbuchte
wir
verbuchten
ihr
verbuchtet
sie/Sie
verbuchten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verbucht
du
hast verbucht
er/sie/es
hat verbucht
wir
haben verbucht
ihr
habt verbucht
sie/Sie
haben verbucht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verbucht
du
hattest verbucht
er/sie/es
hatte verbucht
wir
hatten verbucht
ihr
hattet verbucht
sie/Sie
hatten verbucht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verbuchen
du
wirst verbuchen
er/sie/es
wird verbuchen
wir
werden verbuchen
ihr
werdet verbuchen
sie/Sie
werden verbuchen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verbucht haben
du
wirst verbucht haben
er/sie/es
wird verbucht haben
wir
werden verbucht haben
ihr
werdet verbucht haben
sie/Sie
werden verbucht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verbuchen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verbuche
du
verbuchest
er/sie/es
verbuche
wir
verbuchen
ihr
verbuchet
sie/Sie
verbuchen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verbucht
du
habest verbucht
er/sie/es
habe verbucht
wir
haben verbucht
ihr
habet verbucht
sie/Sie
haben verbucht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verbuchen
du
werdest verbuchen
er/sie/es
werde verbuchen
wir
werden verbuchen
ihr
werdet verbuchen
sie/Sie
werden verbuchen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verbucht haben
du
werdest verbucht haben
er/sie/es
werde verbucht haben
wir
werden verbucht haben
ihr
werdet verbucht haben
sie/Sie
werden verbucht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verbuchte
du
verbuchtest
er/sie/es
verbuchte
wir
verbuchten
ihr
verbuchtet
sie/Sie
verbuchten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verbucht
du
hättest verbucht
er/sie/es
hätte verbucht
wir
hätten verbucht
ihr
hättet verbucht
sie/Sie
hätten verbucht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verbuchen
du
würdest verbuchen
er/sie/es
würde verbuchen
wir
würden verbuchen
ihr
würdet verbuchen
sie/Sie
würden verbuchen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verbucht haben
du
würdest verbucht haben
er/sie/es
würde verbucht haben
wir
würden verbucht haben
ihr
würdet verbucht haben
sie/Sie
würden verbucht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verbuchen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verbuche; verbuch
ihr
verbucht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verbuchen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
