Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
vereinbare
du
vereinbarst
er/sie/es
vereinbart
wir
vereinbaren
ihr
vereinbart
sie/Sie
vereinbaren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
vereinbarte
du
vereinbartest
er/sie/es
vereinbarte
wir
vereinbarten
ihr
vereinbartet
sie/Sie
vereinbarten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vereinbart
du
hast vereinbart
er/sie/es
hat vereinbart
wir
haben vereinbart
ihr
habt vereinbart
sie/Sie
haben vereinbart
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vereinbart
du
hattest vereinbart
er/sie/es
hatte vereinbart
wir
hatten vereinbart
ihr
hattet vereinbart
sie/Sie
hatten vereinbart
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vereinbaren
du
wirst vereinbaren
er/sie/es
wird vereinbaren
wir
werden vereinbaren
ihr
werdet vereinbaren
sie/Sie
werden vereinbaren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vereinbart haben
du
wirst vereinbart haben
er/sie/es
wird vereinbart haben
wir
werden vereinbart haben
ihr
werdet vereinbart haben
sie/Sie
werden vereinbart haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vereinbaren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
vereinbare
du
vereinbarest
er/sie/es
vereinbare
wir
vereinbaren
ihr
vereinbaret
sie/Sie
vereinbaren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vereinbart
du
habest vereinbart
er/sie/es
habe vereinbart
wir
haben vereinbart
ihr
habet vereinbart
sie/Sie
haben vereinbart
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vereinbaren
du
werdest vereinbaren
er/sie/es
werde vereinbaren
wir
werden vereinbaren
ihr
werdet vereinbaren
sie/Sie
werden vereinbaren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vereinbart haben
du
werdest vereinbart haben
er/sie/es
werde vereinbart haben
wir
werden vereinbart haben
ihr
werdet vereinbart haben
sie/Sie
werden vereinbart haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
vereinbarte
du
vereinbartest
er/sie/es
vereinbarte
wir
vereinbarten
ihr
vereinbartet
sie/Sie
vereinbarten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vereinbart
du
hättest vereinbart
er/sie/es
hätte vereinbart
wir
hätten vereinbart
ihr
hättet vereinbart
sie/Sie
hätten vereinbart
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vereinbaren
du
würdest vereinbaren
er/sie/es
würde vereinbaren
wir
würden vereinbaren
ihr
würdet vereinbaren
sie/Sie
würden vereinbaren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vereinbart haben
du
würdest vereinbart haben
er/sie/es
würde vereinbart haben
wir
würden vereinbart haben
ihr
würdet vereinbart haben
sie/Sie
würden vereinbart haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vereinbaren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
vereinbare; vereinbar
ihr
vereinbart
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vereinbaren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
