Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
vergewissere
du
vergewisserst
er/sie/es
vergewissert
wir
vergewissern
ihr
vergewissert
sie/Sie
vergewissern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
vergewisserte
du
vergewissertest
er/sie/es
vergewisserte
wir
vergewisserten
ihr
vergewissertet
sie/Sie
vergewisserten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vergewissert
du
hast vergewissert
er/sie/es
hat vergewissert
wir
haben vergewissert
ihr
habt vergewissert
sie/Sie
haben vergewissert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vergewissert
du
hattest vergewissert
er/sie/es
hatte vergewissert
wir
hatten vergewissert
ihr
hattet vergewissert
sie/Sie
hatten vergewissert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vergewissern
du
wirst vergewissern
er/sie/es
wird vergewissern
wir
werden vergewissern
ihr
werdet vergewissern
sie/Sie
werden vergewissern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vergewissert haben
du
wirst vergewissert haben
er/sie/es
wird vergewissert haben
wir
werden vergewissert haben
ihr
werdet vergewissert haben
sie/Sie
werden vergewissert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vergewissern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
vergewissere
du
vergewisserst
er/sie/es
vergewissere
wir
vergewissern
ihr
vergewissert
sie/Sie
vergewissern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vergewissert
du
habest vergewissert
er/sie/es
habe vergewissert
wir
haben vergewissert
ihr
habet vergewissert
sie/Sie
haben vergewissert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vergewissern
du
werdest vergewissern
er/sie/es
werde vergewissern
wir
werden vergewissern
ihr
werdet vergewissern
sie/Sie
werden vergewissern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vergewissert haben
du
werdest vergewissert haben
er/sie/es
werde vergewissert haben
wir
werden vergewissert haben
ihr
werdet vergewissert haben
sie/Sie
werden vergewissert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
vergewisserte
du
vergewissertest
er/sie/es
vergewisserte
wir
vergewisserten
ihr
vergewissertet
sie/Sie
vergewisserten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vergewissert
du
hättest vergewissert
er/sie/es
hätte vergewissert
wir
hätten vergewissert
ihr
hättet vergewissert
sie/Sie
hätten vergewissert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vergewissern
du
würdest vergewissern
er/sie/es
würde vergewissern
wir
würden vergewissern
ihr
würdet vergewissern
sie/Sie
würden vergewissern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vergewissert haben
du
würdest vergewissert haben
er/sie/es
würde vergewissert haben
wir
würden vergewissert haben
ihr
würdet vergewissert haben
sie/Sie
würden vergewissert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vergewissern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
vergewissere
ihr
vergewissert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vergewissern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
