Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verliere
du
verlierst
er/sie/es
verliert
wir
verlieren
ihr
verliert
sie/Sie
verlieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verlor
du
verlorst
er/sie/es
verlor
wir
verloren
ihr
verlort
sie/Sie
verloren
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verloren
du
hast verloren
er/sie/es
hat verloren
wir
haben verloren
ihr
habt verloren
sie/Sie
haben verloren
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verloren
du
hattest verloren
er/sie/es
hatte verloren
wir
hatten verloren
ihr
hattet verloren
sie/Sie
hatten verloren
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verlieren
du
wirst verlieren
er/sie/es
wird verlieren
wir
werden verlieren
ihr
werdet verlieren
sie/Sie
werden verlieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verloren haben
du
wirst verloren haben
er/sie/es
wird verloren haben
wir
werden verloren haben
ihr
werdet verloren haben
sie/Sie
werden verloren haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [verlieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verliere
du
verlierest
er/sie/es
verliere
wir
verlieren
ihr
verlieret
sie/Sie
verlieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verloren
du
habest verloren
er/sie/es
habe verloren
wir
haben verloren
ihr
habet verloren
sie/Sie
haben verloren
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verlieren
du
werdest verlieren
er/sie/es
werde verlieren
wir
werden verlieren
ihr
werdet verlieren
sie/Sie
werden verlieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verloren haben
du
werdest verloren haben
er/sie/es
werde verloren haben
wir
werden verloren haben
ihr
werdet verloren haben
sie/Sie
werden verloren haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verlöre
du
verlörest; verlörst
er/sie/es
verlöre
wir
verlören
ihr
verlöret; verlört
sie/Sie
verlören
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verloren
du
hättest verloren
er/sie/es
hätte verloren
wir
hätten verloren
ihr
hättet verloren
sie/Sie
hätten verloren
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verlieren
du
würdest verlieren
er/sie/es
würde verlieren
wir
würden verlieren
ihr
würdet verlieren
sie/Sie
würden verlieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verloren haben
du
würdest verloren haben
er/sie/es
würde verloren haben
wir
würden verloren haben
ihr
würdet verloren haben
sie/Sie
würden verloren haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [verlieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verliere; verlier
ihr
verliert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [verlieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
