Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
vermag
du
vermagst
er/sie/es
vermag
wir
vermögen
ihr
vermögt
sie/Sie
vermögen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
vermochte
du
vermochtest
er/sie/es
vermochte
wir
vermochten
ihr
vermochtet
sie/Sie
vermochten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vermocht
du
hast vermocht
er/sie/es
hat vermocht
wir
haben vermocht
ihr
habt vermocht
sie/Sie
haben vermocht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vermocht
du
hattest vermocht
er/sie/es
hatte vermocht
wir
hatten vermocht
ihr
hattet vermocht
sie/Sie
hatten vermocht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vermögen
du
wirst vermögen
er/sie/es
wird vermögen
wir
werden vermögen
ihr
werdet vermögen
sie/Sie
werden vermögen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vermocht haben
du
wirst vermocht haben
er/sie/es
wird vermocht haben
wir
werden vermocht haben
ihr
werdet vermocht haben
sie/Sie
werden vermocht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vermögen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
vermöge
du
vermögest
er/sie/es
vermöge
wir
vermögen
ihr
vermöget
sie/Sie
vermögen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vermocht
du
habest vermocht
er/sie/es
habe vermocht
wir
haben vermocht
ihr
habet vermocht
sie/Sie
haben vermocht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vermögen
du
werdest vermögen
er/sie/es
werde vermögen
wir
werden vermögen
ihr
werdet vermögen
sie/Sie
werden vermögen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vermocht haben
du
werdest vermocht haben
er/sie/es
werde vermocht haben
wir
werden vermocht haben
ihr
werdet vermocht haben
sie/Sie
werden vermocht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
vermöchte
du
vermöchtest
er/sie/es
vermöchte
wir
vermöchten
ihr
vermöchtet
sie/Sie
vermöchten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vermocht
du
hättest vermocht
er/sie/es
hätte vermocht
wir
hätten vermocht
ihr
hättet vermocht
sie/Sie
hätten vermocht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vermögen
du
würdest vermögen
er/sie/es
würde vermögen
wir
würden vermögen
ihr
würdet vermögen
sie/Sie
würden vermögen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vermocht haben
du
würdest vermocht haben
er/sie/es
würde vermocht haben
wir
würden vermocht haben
ihr
würdet vermocht haben
sie/Sie
würden vermocht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vermögen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
vermöge
ihr
vermögt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vermögen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
