Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
veröffentliche
du
veröffentlichst
er/sie/es
veröffentlicht
wir
veröffentlichen
ihr
veröffentlicht
sie/Sie
veröffentlichen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
veröffentlichte
du
veröffentlichtest
er/sie/es
veröffentlichte
wir
veröffentlichten
ihr
veröffentlichtet
sie/Sie
veröffentlichten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe veröffentlicht
du
hast veröffentlicht
er/sie/es
hat veröffentlicht
wir
haben veröffentlicht
ihr
habt veröffentlicht
sie/Sie
haben veröffentlicht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte veröffentlicht
du
hattest veröffentlicht
er/sie/es
hatte veröffentlicht
wir
hatten veröffentlicht
ihr
hattet veröffentlicht
sie/Sie
hatten veröffentlicht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde veröffentlichen
du
wirst veröffentlichen
er/sie/es
wird veröffentlichen
wir
werden veröffentlichen
ihr
werdet veröffentlichen
sie/Sie
werden veröffentlichen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde veröffentlicht haben
du
wirst veröffentlicht haben
er/sie/es
wird veröffentlicht haben
wir
werden veröffentlicht haben
ihr
werdet veröffentlicht haben
sie/Sie
werden veröffentlicht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [veröffentlichen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
veröffentliche
du
veröffentlichest
er/sie/es
veröffentliche
wir
veröffentlichen
ihr
veröffentlichet
sie/Sie
veröffentlichen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe veröffentlicht
du
habest veröffentlicht
er/sie/es
habe veröffentlicht
wir
haben veröffentlicht
ihr
habet veröffentlicht
sie/Sie
haben veröffentlicht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde veröffentlichen
du
werdest veröffentlichen
er/sie/es
werde veröffentlichen
wir
werden veröffentlichen
ihr
werdet veröffentlichen
sie/Sie
werden veröffentlichen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde veröffentlicht haben
du
werdest veröffentlicht haben
er/sie/es
werde veröffentlicht haben
wir
werden veröffentlicht haben
ihr
werdet veröffentlicht haben
sie/Sie
werden veröffentlicht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
veröffentlichte
du
veröffentlichtest
er/sie/es
veröffentlichte
wir
veröffentlichten
ihr
veröffentlichtet
sie/Sie
veröffentlichten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte veröffentlicht
du
hättest veröffentlicht
er/sie/es
hätte veröffentlicht
wir
hätten veröffentlicht
ihr
hättet veröffentlicht
sie/Sie
hätten veröffentlicht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde veröffentlichen
du
würdest veröffentlichen
er/sie/es
würde veröffentlichen
wir
würden veröffentlichen
ihr
würdet veröffentlichen
sie/Sie
würden veröffentlichen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde veröffentlicht haben
du
würdest veröffentlicht haben
er/sie/es
würde veröffentlicht haben
wir
würden veröffentlicht haben
ihr
würdet veröffentlicht haben
sie/Sie
würden veröffentlicht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [veröffentlichen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
veröffentliche; veröffentlich
ihr
veröffentlicht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [veröffentlichen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);