Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verschmelze
du
verschmilzt
er/sie/es
verschmilzt
wir
verschmelzen
ihr
verschmelzt
sie/Sie
verschmelzen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verschmolz
du
verschmolzest; verschmolzt
er/sie/es
verschmolz
wir
verschmolzen
ihr
verschmolzt
sie/Sie
verschmolzen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verschmolzen
du
hast verschmolzen
er/sie/es
hat verschmolzen
wir
haben verschmolzen
ihr
habt verschmolzen
sie/Sie
haben verschmolzen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verschmolzen
du
hattest verschmolzen
er/sie/es
hatte verschmolzen
wir
hatten verschmolzen
ihr
hattet verschmolzen
sie/Sie
hatten verschmolzen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verschmelzen
du
wirst verschmelzen
er/sie/es
wird verschmelzen
wir
werden verschmelzen
ihr
werdet verschmelzen
sie/Sie
werden verschmelzen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verschmolzen haben
du
wirst verschmolzen haben
er/sie/es
wird verschmolzen haben
wir
werden verschmolzen haben
ihr
werdet verschmolzen haben
sie/Sie
werden verschmolzen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verschmelzen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verschmelze
du
verschmelzest
er/sie/es
verschmelze
wir
verschmelzen
ihr
verschmelzet
sie/Sie
verschmelzen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verschmolzen
du
habest verschmolzen
er/sie/es
habe verschmolzen
wir
haben verschmolzen
ihr
habet verschmolzen
sie/Sie
haben verschmolzen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verschmelzen
du
werdest verschmelzen
er/sie/es
werde verschmelzen
wir
werden verschmelzen
ihr
werdet verschmelzen
sie/Sie
werden verschmelzen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verschmolzen haben
du
werdest verschmolzen haben
er/sie/es
werde verschmolzen haben
wir
werden verschmolzen haben
ihr
werdet verschmolzen haben
sie/Sie
werden verschmolzen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verschmölze
du
verschmölzest
er/sie/es
verschmölze
wir
verschmölzen
ihr
verschmölzet
sie/Sie
verschmölzen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verschmolzen
du
hättest verschmolzen
er/sie/es
hätte verschmolzen
wir
hätten verschmolzen
ihr
hättet verschmolzen
sie/Sie
hätten verschmolzen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verschmelzen
du
würdest verschmelzen
er/sie/es
würde verschmelzen
wir
würden verschmelzen
ihr
würdet verschmelzen
sie/Sie
würden verschmelzen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verschmolzen haben
du
würdest verschmolzen haben
er/sie/es
würde verschmolzen haben
wir
würden verschmolzen haben
ihr
würdet verschmolzen haben
sie/Sie
würden verschmolzen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verschmelzen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verschmilz
ihr
verschmelzt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verschmelzen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
