Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
versehe
du
versiehst
er/sie/es
versieht
wir
versehen
ihr
verseht
sie/Sie
versehen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
versah
du
versahst
er/sie/es
versah
wir
versahen
ihr
versaht
sie/Sie
versahen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe versehen
du
hast versehen
er/sie/es
hat versehen
wir
haben versehen
ihr
habt versehen
sie/Sie
haben versehen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte versehen
du
hattest versehen
er/sie/es
hatte versehen
wir
hatten versehen
ihr
hattet versehen
sie/Sie
hatten versehen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde versehen
du
wirst versehen
er/sie/es
wird versehen
wir
werden versehen
ihr
werdet versehen
sie/Sie
werden versehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde versehen haben
du
wirst versehen haben
er/sie/es
wird versehen haben
wir
werden versehen haben
ihr
werdet versehen haben
sie/Sie
werden versehen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [versehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
versehe
du
versehest
er/sie/es
versehe
wir
versehen
ihr
versehet
sie/Sie
versehen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe versehen
du
habest versehen
er/sie/es
habe versehen
wir
haben versehen
ihr
habet versehen
sie/Sie
haben versehen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde versehen
du
werdest versehen
er/sie/es
werde versehen
wir
werden versehen
ihr
werdet versehen
sie/Sie
werden versehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde versehen haben
du
werdest versehen haben
er/sie/es
werde versehen haben
wir
werden versehen haben
ihr
werdet versehen haben
sie/Sie
werden versehen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
versähe
du
versähest; versähst
er/sie/es
versähe
wir
versähen
ihr
versähet; versäht
sie/Sie
versähen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte versehen
du
hättest versehen
er/sie/es
hätte versehen
wir
hätten versehen
ihr
hättet versehen
sie/Sie
hätten versehen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde versehen
du
würdest versehen
er/sie/es
würde versehen
wir
würden versehen
ihr
würdet versehen
sie/Sie
würden versehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde versehen haben
du
würdest versehen haben
er/sie/es
würde versehen haben
wir
würden versehen haben
ihr
würdet versehen haben
sie/Sie
würden versehen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [versehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
versieh
ihr
verseht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [versehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
