Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verzögere
du
verzögerst
er/sie/es
verzögert
wir
verzögern
ihr
verzögert
sie/Sie
verzögern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verzögerte
du
verzögertest
er/sie/es
verzögerte
wir
verzögerten
ihr
verzögertet
sie/Sie
verzögerten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verzögert
du
hast verzögert
er/sie/es
hat verzögert
wir
haben verzögert
ihr
habt verzögert
sie/Sie
haben verzögert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verzögert
du
hattest verzögert
er/sie/es
hatte verzögert
wir
hatten verzögert
ihr
hattet verzögert
sie/Sie
hatten verzögert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verzögern
du
wirst verzögern
er/sie/es
wird verzögern
wir
werden verzögern
ihr
werdet verzögern
sie/Sie
werden verzögern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verzögert haben
du
wirst verzögert haben
er/sie/es
wird verzögert haben
wir
werden verzögert haben
ihr
werdet verzögert haben
sie/Sie
werden verzögert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verzögern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verzögere
du
verzögerst
er/sie/es
verzögere
wir
verzögern
ihr
verzögert
sie/Sie
verzögern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verzögert
du
habest verzögert
er/sie/es
habe verzögert
wir
haben verzögert
ihr
habet verzögert
sie/Sie
haben verzögert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verzögern
du
werdest verzögern
er/sie/es
werde verzögern
wir
werden verzögern
ihr
werdet verzögern
sie/Sie
werden verzögern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verzögert haben
du
werdest verzögert haben
er/sie/es
werde verzögert haben
wir
werden verzögert haben
ihr
werdet verzögert haben
sie/Sie
werden verzögert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verzögerte
du
verzögertest
er/sie/es
verzögerte
wir
verzögerten
ihr
verzögertet
sie/Sie
verzögerten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verzögert
du
hättest verzögert
er/sie/es
hätte verzögert
wir
hätten verzögert
ihr
hättet verzögert
sie/Sie
hätten verzögert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verzögern
du
würdest verzögern
er/sie/es
würde verzögern
wir
würden verzögern
ihr
würdet verzögern
sie/Sie
würden verzögern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verzögert haben
du
würdest verzögert haben
er/sie/es
würde verzögert haben
wir
würden verzögert haben
ihr
würdet verzögert haben
sie/Sie
würden verzögert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verzögern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verzögere
ihr
verzögert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verzögern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
