Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schreibe vor
du
schreibst vor
er/sie/es
schreibt vor
wir
schreiben vor
ihr
schreibt vor
sie/Sie
schreiben vor
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schrieb vor
du
schriebst vor
er/sie/es
schrieb vor
wir
schrieben vor
ihr
schriebt vor
sie/Sie
schrieben vor
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vorgeschrieben
du
hast vorgeschrieben
er/sie/es
hat vorgeschrieben
wir
haben vorgeschrieben
ihr
habt vorgeschrieben
sie/Sie
haben vorgeschrieben
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vorgeschrieben
du
hattest vorgeschrieben
er/sie/es
hatte vorgeschrieben
wir
hatten vorgeschrieben
ihr
hattet vorgeschrieben
sie/Sie
hatten vorgeschrieben
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vorschreiben
du
wirst vorschreiben
er/sie/es
wird vorschreiben
wir
werden vorschreiben
ihr
werdet vorschreiben
sie/Sie
werden vorschreiben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vorgeschrieben haben
du
wirst vorgeschrieben haben
er/sie/es
wird vorgeschrieben haben
wir
werden vorgeschrieben haben
ihr
werdet vorgeschrieben haben
sie/Sie
werden vorgeschrieben haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vorschreiben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schreibe vor
du
schreibest vor
er/sie/es
schreibe vor
wir
schreiben vor
ihr
schreibet vor
sie/Sie
schreiben vor
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vorgeschrieben
du
habest vorgeschrieben
er/sie/es
habe vorgeschrieben
wir
haben vorgeschrieben
ihr
habet vorgeschrieben
sie/Sie
haben vorgeschrieben
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vorschreiben
du
werdest vorschreiben
er/sie/es
werde vorschreiben
wir
werden vorschreiben
ihr
werdet vorschreiben
sie/Sie
werden vorschreiben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vorgeschrieben haben
du
werdest vorgeschrieben haben
er/sie/es
werde vorgeschrieben haben
wir
werden vorgeschrieben haben
ihr
werdet vorgeschrieben haben
sie/Sie
werden vorgeschrieben haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schriebe vor
du
schriebest vor
er/sie/es
schriebe vor
wir
schrieben vor
ihr
schriebet vor
sie/Sie
schrieben vor
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vorgeschrieben
du
hättest vorgeschrieben
er/sie/es
hätte vorgeschrieben
wir
hätten vorgeschrieben
ihr
hättet vorgeschrieben
sie/Sie
hätten vorgeschrieben
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vorschreiben
du
würdest vorschreiben
er/sie/es
würde vorschreiben
wir
würden vorschreiben
ihr
würdet vorschreiben
sie/Sie
würden vorschreiben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vorgeschrieben haben
du
würdest vorgeschrieben haben
er/sie/es
würde vorgeschrieben haben
wir
würden vorgeschrieben haben
ihr
würdet vorgeschrieben haben
sie/Sie
würden vorgeschrieben haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vorschreiben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schreibe vor; schreib vor
ihr
schreibt vor
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vorschreiben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
