Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
weise
du
weist
er/sie/es
weist
wir
weisen
ihr
weist
sie/Sie
weisen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
wies
du
wiesest; wiest
er/sie/es
wies
wir
wiesen
ihr
wiest
sie/Sie
wiesen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gewiesen
du
hast gewiesen
er/sie/es
hat gewiesen
wir
haben gewiesen
ihr
habt gewiesen
sie/Sie
haben gewiesen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gewiesen
du
hattest gewiesen
er/sie/es
hatte gewiesen
wir
hatten gewiesen
ihr
hattet gewiesen
sie/Sie
hatten gewiesen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde weisen
du
wirst weisen
er/sie/es
wird weisen
wir
werden weisen
ihr
werdet weisen
sie/Sie
werden weisen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gewiesen haben
du
wirst gewiesen haben
er/sie/es
wird gewiesen haben
wir
werden gewiesen haben
ihr
werdet gewiesen haben
sie/Sie
werden gewiesen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [weisen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
weise
du
weisest
er/sie/es
weise
wir
weisen
ihr
weiset
sie/Sie
weisen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gewiesen
du
habest gewiesen
er/sie/es
habe gewiesen
wir
haben gewiesen
ihr
habet gewiesen
sie/Sie
haben gewiesen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde weisen
du
werdest weisen
er/sie/es
werde weisen
wir
werden weisen
ihr
werdet weisen
sie/Sie
werden weisen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gewiesen haben
du
werdest gewiesen haben
er/sie/es
werde gewiesen haben
wir
werden gewiesen haben
ihr
werdet gewiesen haben
sie/Sie
werden gewiesen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
wiese
du
wiesest
er/sie/es
wiese
wir
wiesen
ihr
wieset
sie/Sie
wiesen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gewiesen
du
hättest gewiesen
er/sie/es
hätte gewiesen
wir
hätten gewiesen
ihr
hättet gewiesen
sie/Sie
hätten gewiesen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde weisen
du
würdest weisen
er/sie/es
würde weisen
wir
würden weisen
ihr
würdet weisen
sie/Sie
würden weisen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gewiesen haben
du
würdest gewiesen haben
er/sie/es
würde gewiesen haben
wir
würden gewiesen haben
ihr
würdet gewiesen haben
sie/Sie
würden gewiesen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [weisen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
weise; weis
ihr
weist
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [weisen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);