Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gebe weiter
du
gibst weiter
er/sie/es
gibt weiter
wir
geben weiter
ihr
gebt weiter
sie/Sie
geben weiter
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
gab weiter
du
gabst weiter
er/sie/es
gab weiter
wir
gaben weiter
ihr
gabt weiter
sie/Sie
gaben weiter
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe weitergeben
du
hast weitergeben
er/sie/es
hat weitergeben
wir
haben weitergeben
ihr
habt weitergeben
sie/Sie
haben weitergeben
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte weitergeben
du
hattest weitergeben
er/sie/es
hatte weitergeben
wir
hatten weitergeben
ihr
hattet weitergeben
sie/Sie
hatten weitergeben
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde weitergeben
du
wirst weitergeben
er/sie/es
wird weitergeben
wir
werden weitergeben
ihr
werdet weitergeben
sie/Sie
werden weitergeben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde weitergeben haben
du
wirst weitergeben haben
er/sie/es
wird weitergeben haben
wir
werden weitergeben haben
ihr
werdet weitergeben haben
sie/Sie
werden weitergeben haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [weitergeben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gebe weiter
du
gebest weiter
er/sie/es
gebe weiter
wir
geben weiter
ihr
gebet weiter
sie/Sie
geben weiter
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe weitergeben
du
habest weitergeben
er/sie/es
habe weitergeben
wir
haben weitergeben
ihr
habet weitergeben
sie/Sie
haben weitergeben
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde weitergeben
du
werdest weitergeben
er/sie/es
werde weitergeben
wir
werden weitergeben
ihr
werdet weitergeben
sie/Sie
werden weitergeben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde weitergeben haben
du
werdest weitergeben haben
er/sie/es
werde weitergeben haben
wir
werden weitergeben haben
ihr
werdet weitergeben haben
sie/Sie
werden weitergeben haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
gäbe weiter
du
gäbest weiter; gäbst weiter
er/sie/es
gäbe weiter
wir
gäben weiter
ihr
gäbet weiter; gäbt weiter
sie/Sie
gäben weiter
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte weitergeben
du
hättest weitergeben
er/sie/es
hätte weitergeben
wir
hätten weitergeben
ihr
hättet weitergeben
sie/Sie
hätten weitergeben
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde weitergeben
du
würdest weitergeben
er/sie/es
würde weitergeben
wir
würden weitergeben
ihr
würdet weitergeben
sie/Sie
würden weitergeben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde weitergeben haben
du
würdest weitergeben haben
er/sie/es
würde weitergeben haben
wir
würden weitergeben haben
ihr
würdet weitergeben haben
sie/Sie
würden weitergeben haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [weitergeben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gib weiter
ihr
gebt weiter
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [weitergeben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
