Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
winke
du
winkst
er/sie/es
winkt
wir
winken
ihr
winkt
sie/Sie
winken
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
winkte; wank
du
winktest; wankst
er/sie/es
winkte; wank
wir
winkten; wanken
ihr
winktet; wankt
sie/Sie
winkten; wanken
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gewinkt
du
hast gewinkt
er/sie/es
hat gewinkt
wir
haben gewinkt
ihr
habt gewinkt
sie/Sie
haben gewinkt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gewinkt
du
hattest gewinkt
er/sie/es
hatte gewinkt
wir
hatten gewinkt
ihr
hattet gewinkt
sie/Sie
hatten gewinkt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde winken
du
wirst winken
er/sie/es
wird winken
wir
werden winken
ihr
werdet winken
sie/Sie
werden winken
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gewinkt haben
du
wirst gewinkt haben
er/sie/es
wird gewinkt haben
wir
werden gewinkt haben
ihr
werdet gewinkt haben
sie/Sie
werden gewinkt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [winken]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
winke
du
winkest
er/sie/es
winke
wir
winken
ihr
winket
sie/Sie
winken
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gewinkt
du
habest gewinkt
er/sie/es
habe gewinkt
wir
haben gewinkt
ihr
habet gewinkt
sie/Sie
haben gewinkt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde winken
du
werdest winken
er/sie/es
werde winken
wir
werden winken
ihr
werdet winken
sie/Sie
werden winken
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gewinkt haben
du
werdest gewinkt haben
er/sie/es
werde gewinkt haben
wir
werden gewinkt haben
ihr
werdet gewinkt haben
sie/Sie
werden gewinkt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
winkte
du
winktest
er/sie/es
winkte
wir
winkten
ihr
winktet
sie/Sie
winkten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gewinkt
du
hättest gewinkt
er/sie/es
hätte gewinkt
wir
hätten gewinkt
ihr
hättet gewinkt
sie/Sie
hätten gewinkt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde winken
du
würdest winken
er/sie/es
würde winken
wir
würden winken
ihr
würdet winken
sie/Sie
würden winken
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gewinkt haben
du
würdest gewinkt haben
er/sie/es
würde gewinkt haben
wir
würden gewinkt haben
ihr
würdet gewinkt haben
sie/Sie
würden gewinkt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [winken]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
winke; wink
ihr
winkt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [winken]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
