Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
nehme wunder
du
nimmst wunder
er/sie/es
nimmt wunder
wir
nehmen wunder
ihr
nehmt wunder
sie/Sie
nehmen wunder
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
nahm wunder
du
nahmst wunder
er/sie/es
nahm wunder
wir
nahmen wunder
ihr
nahmt wunder
sie/Sie
nahmen wunder
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe wundergenommen
du
hast wundergenommen
er/sie/es
hat wundergenommen
wir
haben wundergenommen
ihr
habt wundergenommen
sie/Sie
haben wundergenommen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte wundergenommen
du
hattest wundergenommen
er/sie/es
hatte wundergenommen
wir
hatten wundergenommen
ihr
hattet wundergenommen
sie/Sie
hatten wundergenommen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde wundernehmen
du
wirst wundernehmen
er/sie/es
wird wundernehmen
wir
werden wundernehmen
ihr
werdet wundernehmen
sie/Sie
werden wundernehmen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde wundergenommen haben
du
wirst wundergenommen haben
er/sie/es
wird wundergenommen haben
wir
werden wundergenommen haben
ihr
werdet wundergenommen haben
sie/Sie
werden wundergenommen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [wundernehmen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
nehme wunder
du
nehmest wunder
er/sie/es
nehme wunder
wir
nehmen wunder
ihr
nehmet wunder
sie/Sie
nehmen wunder
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe wundergenommen
du
habest wundergenommen
er/sie/es
habe wundergenommen
wir
haben wundergenommen
ihr
habet wundergenommen
sie/Sie
haben wundergenommen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde wundernehmen
du
werdest wundernehmen
er/sie/es
werde wundernehmen
wir
werden wundernehmen
ihr
werdet wundernehmen
sie/Sie
werden wundernehmen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde wundergenommen haben
du
werdest wundergenommen haben
er/sie/es
werde wundergenommen haben
wir
werden wundergenommen haben
ihr
werdet wundergenommen haben
sie/Sie
werden wundergenommen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
nähme wunder
du
nähmest wunder; nähmst wunder
er/sie/es
nähme wunder
wir
nähmen wunder
ihr
nähmet wunder; nähmt wunder
sie/Sie
nähmen wunder
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte wundergenommen
du
hättest wundergenommen
er/sie/es
hätte wundergenommen
wir
hätten wundergenommen
ihr
hättet wundergenommen
sie/Sie
hätten wundergenommen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde wundernehmen
du
würdest wundernehmen
er/sie/es
würde wundernehmen
wir
würden wundernehmen
ihr
würdet wundernehmen
sie/Sie
würden wundernehmen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde wundergenommen haben
du
würdest wundergenommen haben
er/sie/es
würde wundergenommen haben
wir
würden wundergenommen haben
ihr
würdet wundergenommen haben
sie/Sie
würden wundergenommen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [wundernehmen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
nimm wunder
ihr
nehmt wunder
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [wundernehmen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
