Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
zapfe ab
du
zapfst ab
er/sie/es
zapft ab
wir
zapfen ab
ihr
zapft ab
sie/Sie
zapfen ab
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
zapfte ab
du
zapftest ab
er/sie/es
zapfte ab
wir
zapften ab
ihr
zapftet ab
sie/Sie
zapften ab
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe abgezapft
du
hast abgezapft
er/sie/es
hat abgezapft
wir
haben abgezapft
ihr
habt abgezapft
sie/Sie
haben abgezapft
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte abgezapft
du
hattest abgezapft
er/sie/es
hatte abgezapft
wir
hatten abgezapft
ihr
hattet abgezapft
sie/Sie
hatten abgezapft
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde abzapfen
du
wirst abzapfen
er/sie/es
wird abzapfen
wir
werden abzapfen
ihr
werdet abzapfen
sie/Sie
werden abzapfen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde abgezapft haben
du
wirst abgezapft haben
er/sie/es
wird abgezapft haben
wir
werden abgezapft haben
ihr
werdet abgezapft haben
sie/Sie
werden abgezapft haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [zapfen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
zapfe ab
du
zapfest ab
er/sie/es
zapfe ab
wir
zapfen ab
ihr
zapfet ab
sie/Sie
zapfen ab
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe abgezapft
du
habest abgezapft
er/sie/es
habe abgezapft
wir
haben abgezapft
ihr
habet abgezapft
sie/Sie
haben abgezapft
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde abzapfen
du
werdest abzapfen
er/sie/es
werde abzapfen
wir
werden abzapfen
ihr
werdet abzapfen
sie/Sie
werden abzapfen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde abgezapft haben
du
werdest abgezapft haben
er/sie/es
werde abgezapft haben
wir
werden abgezapft haben
ihr
werdet abgezapft haben
sie/Sie
werden abgezapft haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
zapfte ab
du
zapftest ab
er/sie/es
zapfte ab
wir
zapften ab
ihr
zapftet ab
sie/Sie
zapften ab
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte abgezapft
du
hättest abgezapft
er/sie/es
hätte abgezapft
wir
hätten abgezapft
ihr
hättet abgezapft
sie/Sie
hätten abgezapft
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde abzapfen
du
würdest abzapfen
er/sie/es
würde abzapfen
wir
würden abzapfen
ihr
würdet abzapfen
sie/Sie
würden abzapfen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde abgezapft haben
du
würdest abgezapft haben
er/sie/es
würde abgezapft haben
wir
würden abgezapft haben
ihr
würdet abgezapft haben
sie/Sie
würden abgezapft haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [zapfen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
zapfe ab; zapf ab
ihr
zapft ab
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [zapfen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
