Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
ziehe
du
ziehst
er/sie/es
zieht
wir
ziehen
ihr
zieht
sie/Sie
ziehen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
zog
du
zogst
er/sie/es
zog
wir
zogen
ihr
zogt
sie/Sie
zogen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gezogen
du
hast gezogen
er/sie/es
hat gezogen
wir
haben gezogen
ihr
habt gezogen
sie/Sie
haben gezogen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gezogen
du
hattest gezogen
er/sie/es
hatte gezogen
wir
hatten gezogen
ihr
hattet gezogen
sie/Sie
hatten gezogen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ziehen
du
wirst ziehen
er/sie/es
wird ziehen
wir
werden ziehen
ihr
werdet ziehen
sie/Sie
werden ziehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gezogen haben
du
wirst gezogen haben
er/sie/es
wird gezogen haben
wir
werden gezogen haben
ihr
werdet gezogen haben
sie/Sie
werden gezogen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [ziehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
ziehe
du
ziehest
er/sie/es
ziehe
wir
ziehen
ihr
ziehet
sie/Sie
ziehen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gezogen
du
habest gezogen
er/sie/es
habe gezogen
wir
haben gezogen
ihr
habet gezogen
sie/Sie
haben gezogen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ziehen
du
werdest ziehen
er/sie/es
werde ziehen
wir
werden ziehen
ihr
werdet ziehen
sie/Sie
werden ziehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gezogen haben
du
werdest gezogen haben
er/sie/es
werde gezogen haben
wir
werden gezogen haben
ihr
werdet gezogen haben
sie/Sie
werden gezogen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
zöge
du
zögest; zögst
er/sie/es
zöge
wir
zögen
ihr
zöget; zögt
sie/Sie
zögen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gezogen
du
hättest gezogen
er/sie/es
hätte gezogen
wir
hätten gezogen
ihr
hättet gezogen
sie/Sie
hätten gezogen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ziehen
du
würdest ziehen
er/sie/es
würde ziehen
wir
würden ziehen
ihr
würdet ziehen
sie/Sie
würden ziehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gezogen haben
du
würdest gezogen haben
er/sie/es
würde gezogen haben
wir
würden gezogen haben
ihr
würdet gezogen haben
sie/Sie
würden gezogen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [ziehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
ziehe; zieh
ihr
zieht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [ziehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);