Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fasse zusammen
du
fasst zusammen
er/sie/es
fasst zusammen
wir
fassen zusammen
ihr
fasst zusammen
sie/Sie
fassen zusammen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fasste zusammen
du
fasstest zusammen
er/sie/es
fasste zusammen
wir
fassten zusammen
ihr
fasstet zusammen
sie/Sie
fassten zusammen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe zusammengefasst
du
hast zusammengefasst
er/sie/es
hat zusammengefasst
wir
haben zusammengefasst
ihr
habt zusammengefasst
sie/Sie
haben zusammengefasst
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte zusammengefasst
du
hattest zusammengefasst
er/sie/es
hatte zusammengefasst
wir
hatten zusammengefasst
ihr
hattet zusammengefasst
sie/Sie
hatten zusammengefasst
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde zusammenfassen
du
wirst zusammenfassen
er/sie/es
wird zusammenfassen
wir
werden zusammenfassen
ihr
werdet zusammenfassen
sie/Sie
werden zusammenfassen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde zusammengefasst haben
du
wirst zusammengefasst haben
er/sie/es
wird zusammengefasst haben
wir
werdenzusammengefasst haben
ihr
werdet zusammengefasst haben
sie/Sie
werden zusammengefasst haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [zusammenfassen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fasse zusammen
du
fassest zusammen
er/sie/es
fasse zusammen
wir
fassen zusammen
ihr
fasset zusammen
sie/Sie
fassen zusammen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe zusammengefasst
du
habest zusammengefasst
er/sie/es
habe zusammengefasst
wir
haben zusammengefasst
ihr
habet zusammengefasst
sie/Sie
haben zusammengefasst
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde zusammenfassen
du
werdest zusammenfassen
er/sie/es
werde zusammenfassen
wir
werden zusammenfassen
ihr
werdet zusammenfassen
sie/Sie
werden zusammenfassen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde zusammengefasst haben
du
werdest zusammengefasst haben
er/sie/es
werde zusammengefasst haben
wir
werden zusammengefasst haben
ihr
werdet zusammengefasst haben
sie/Sie
werden zusammengefasst haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fasste zusammen
du
fasstest zusammen
er/sie/es
fasste zusammen
wir
fassten zusammen
ihr
fasstet zusammen
sie/Sie
fassten zusammen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte zusammengefasst
du
hättest zusammengefasst
er/sie/es
hätte zusammengefasst
wir
hätten zusammengefasst
ihr
hättet zusammengefasst
sie/Sie
hätten zusammengefasst
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde zusammenfassen
du
würdest zusammenfassen
er/sie/es
würde zusammenfassen
wir
würden zusammenfassen
ihr
würdet zusammenfassen
sie/Sie
würden zusammenfassen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde zusammengefasst haben
du
würdest zusammengefasst haben
er/sie/es
würde zusammengefasst haben
wir
würden zusammengefasst haben
ihr
würdet zusammengefasst haben
sie/Sie
würden zusammengefasst haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [zusammenfassen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fasse zusammen; fass zusammen
ihr
fasst zusammen
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [zusammenfassen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);