Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
merke an
du
merkst an
er/sie/es
merkt an
wir
merken an
ihr
merkt an
sie/Sie
merken an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
merkte an
du
merktest an
er/sie/es
merkte an
wir
merkten an
ihr
merktet an
sie/Sie
merkten an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe angemerkt
du
hast angemerkt
er/sie/es
hat angemerkt
wir
haben angemerkt
ihr
habt angemerkt
sie/Sie
haben angemerkt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte angemerkt
du
hattest angemerkt
er/sie/es
hatte angemerkt
wir
hatten angemerkt
ihr
hattet angemerkt
sie/Sie
hatten angemerkt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde anmerken
du
wirst anmerken
er/sie/es
wird anmerken
wir
werden anmerken
ihr
werdet anmerken
sie/Sie
werden anmerken
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angemerkt haben
du
wirst angemerkt haben
er/sie/es
wird angemerkt haben
wir
werden angemerkt haben
ihr
werdet angemerkt haben
sie/Sie
werden angemerkt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [anmerken]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
merke an
du
merkest an
er/sie/es
merke an
wir
merken an
ihr
merket an
sie/Sie
merken an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe angemerkt
du
habest angemerkt
er/sie/es
habe angemerkt
wir
haben angemerkt
ihr
habet angemerkt
sie/Sie
haben angemerkt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde anmerken
du
werdest anmerken
er/sie/es
werde anmerken
wir
werden anmerken
ihr
werdet anmerken
sie/Sie
werden anmerken
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angemerkt haben
du
werdest angemerkt haben
er/sie/es
werde angemerkt haben
wir
werden angemerkt haben
ihr
werdet angemerkt haben
sie/Sie
werden angemerkt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
merkte an
du
merktest an
er/sie/es
merkte an
wir
merkten an
ihr
merktet an
sie/Sie
merkten an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angemerkt
du
hättest angemerkt
er/sie/es
hätte angemerkt
wir
hätten angemerkt
ihr
hättet angemerkt
sie/Sie
hätten angemerkt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde anmerken
du
würdest anmerken
er/sie/es
würde anmerken
wir
würden anmerken
ihr
würdet anmerken
sie/Sie
würden anmerken
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angemerkt haben
du
würdest angemerkt haben
er/sie/es
würde angemerkt haben
wir
würden angemerkt haben
ihr
würdet angemerkt haben
sie/Sie
würden angemerkt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [anmerken]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
merke an; merk an
ihr
merkt an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [anmerken]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
