Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
ordne an
du
ordnest an
er/sie/es
ordnet an
wir
ordnen an
ihr
ordnet an
sie/Sie
ordnen an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ordnete an
du
ordnetest an
er/sie/es
ordnete an
wir
ordneten an
ihr
ordnetet an
sie/Sie
ordneten an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe angeordnet
du
hast angeordnet
er/sie/es
hat angeordnet
wir
haben angeordnet
ihr
habt angeordnet
sie/Sie
haben angeordnet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte angeordnet
du
hattest angeordnet
er/sie/es
hatte angeordnet
wir
hatten angeordnet
ihr
hattet angeordnet
sie/Sie
hatten angeordnet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde anordnen
du
wirst anordnen
er/sie/es
wird anordnen
wir
werden anordnen
ihr
werdet anordnen
sie/Sie
werden anordnen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angeordnet haben
du
wirst angeordnet haben
er/sie/es
wird angeordnet haben
wir
werden angeordnet haben
ihr
werdet angeordnet haben
sie/Sie
werden angeordnet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [anordnen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
ordne an
du
ordnest an
er/sie/es
ordne an
wir
ordnen an
ihr
ordnet an
sie/Sie
ordnen an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe angeordnet
du
habest angeordnet
er/sie/es
habe angeordnet
wir
haben angeordnet
ihr
habet angeordnet
sie/Sie
haben angeordnet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde anordnen
du
werdest anordnen
er/sie/es
werde anordnen
wir
werden anordnen
ihr
werdet anordnen
sie/Sie
werden anordnen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angeordnet haben
du
werdest angeordnet haben
er/sie/es
werde angeordnet haben
wir
werden angeordnet haben
ihr
werdet angeordnet haben
sie/Sie
werden angeordnet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ordnete an
du
ordnetest an
er/sie/es
ordnete an
wir
ordneten an
ihr
ordnetet an
sie/Sie
ordneten an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angeordnet
du
hättest angeordnet
er/sie/es
hätte angeordnet
wir
hätten angeordnet
ihr
hättet angeordnet
sie/Sie
hätten angeordnet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde anordnen
du
würdest anordnen
er/sie/es
würde anordnen
wir
würden anordnen
ihr
würdet anordnen
sie/Sie
würden anordnen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angeordnet haben
du
würdest angeordnet haben
er/sie/es
würde angeordnet haben
wir
würden angeordnet haben
ihr
würdet angeordnet haben
sie/Sie
würden angeordnet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [anordnen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
ordne an
ihr
ordnet an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [anordnen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
