Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
kläre auf
du
klärst auf
er/sie/es
klärt auf
wir
klären auf
ihr
klärt auf
sie/Sie
klären auf
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
klärte auf
du
klärtest auf
er/sie/es
klärte auf
wir
klärten auf
ihr
klärtet auf
sie/Sie
klärten auf
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe aufgeklärt
du
hast aufgeklärt
er/sie/es
hat aufgeklärt
wir
haben aufgeklärt
ihr
habt aufgeklärt
sie/Sie
haben aufgeklärt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte aufgeklärt
du
hattest aufgeklärt
er/sie/es
hatte aufgeklärt
wir
hatten aufgeklärt
ihr
hattet aufgeklärt
sie/Sie
hatten aufgeklärt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde aufklären
du
wirst aufklären
er/sie/es
wird aufklären
wir
werden aufklären
ihr
werdet aufklären
sie/Sie
werden aufklären
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde aufgeklärt haben
du
wirst aufgeklärt haben
er/sie/es
wird aufgeklärt haben
wir
werden aufgeklärt haben
ihr
werdet aufgeklärt haben
sie/Sie
werden aufgeklärt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [aufklären]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
kläre auf
du
klärest auf
er/sie/es
kläre auf
wir
klären auf
ihr
kläret auf
sie/Sie
klären auf
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe aufgeklärt
du
habest aufgeklärt
er/sie/es
habe aufgeklärt
wir
haben aufgeklärt
ihr
habet aufgeklärt
sie/Sie
haben aufgeklärt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde aufklären
du
werdest aufklären
er/sie/es
werde aufklären
wir
werden aufklären
ihr
werdet aufklären
sie/Sie
werden aufklären
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde aufgeklärt haben
du
werdest aufgeklärt haben
er/sie/es
werde aufgeklärt haben
wir
werden aufgeklärt haben
ihr
werdet aufgeklärt haben
sie/Sie
werden aufgeklärt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
klärte auf
du
klärtest auf
er/sie/es
klärte auf
wir
klärten auf
ihr
klärtet auf
sie/Sie
klärten auf
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte aufgeklärt
du
hättest aufgeklärt
er/sie/es
hätte aufgeklärt
wir
hätten aufgeklärt
ihr
hättet aufgeklärt
sie/Sie
hätten aufgeklärt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde aufklären
du
würdest aufklären
er/sie/es
würde aufklären
wir
würden aufklären
ihr
würdet aufklären
sie/Sie
würden aufklären
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde aufgeklärt haben
du
würdest aufgeklärt haben
er/sie/es
würde aufgeklärt haben
wir
würden aufgeklärt haben
ihr
würdet aufgeklärt haben
sie/Sie
würden aufgeklärt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [aufklären]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
kläre auf; klär auf
ihr
klärt auf
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [aufklären]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
