Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
setze auf
du
setzt auf
er/sie/es
setzt auf
wir
setzen auf
ihr
setzt auf
sie/Sie
setzen auf
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
setzte auf
du
setztest auf
er/sie/es
setzte auf
wir
setzten auf
ihr
setztet auf
sie/Sie
setzten auf
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe aufgesetzt
du
hast aufgesetzt
er/sie/es
hat aufgesetzt
wir
haben aufgesetzt
ihr
habt aufgesetzt
sie/Sie
haben aufgesetzt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte aufgesetzt
du
hattest aufgesetzt
er/sie/es
hatte aufgesetzt
wir
hatten aufgesetzt
ihr
hattet aufgesetzt
sie/Sie
hatten aufgesetzt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde aufsetzen
du
wirst aufsetzen
er/sie/es
wird aufsetzen
wir
werden aufsetzen
ihr
werdet aufsetzen
sie/Sie
werden aufsetzen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde aufgesetzt haben
du
wirst aufgesetzt haben
er/sie/es
wird aufgesetzt haben
wir
werden aufgesetzt haben
ihr
werdet aufgesetzt haben
sie/Sie
werden aufgesetzt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [aufsetzen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
setze auf
du
setzest auf
er/sie/es
setze auf
wir
setzen auf
ihr
setzet auf
sie/Sie
setzen auf
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe aufgesetzt
du
habest aufgesetzt
er/sie/es
habe aufgesetzt
wir
haben aufgesetzt
ihr
habet aufgesetzt
sie/Sie
haben aufgesetzt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde aufsetzen
du
werdest aufsetzen
er/sie/es
werde aufsetzen
wir
werden aufsetzen
ihr
werdet aufsetzen
sie/Sie
werden aufsetzen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde aufgesetzt haben
du
werdest aufgesetzt haben
er/sie/es
werde aufgesetzt haben
wir
werden aufgesetzt haben
ihr
werdet aufgesetzt haben
sie/Sie
werden aufgesetzt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
setzte auf
du
setztest auf
er/sie/es
setzte auf
wir
setzten auf
ihr
setztet auf
sie/Sie
setzten auf
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte aufgesetzt
du
hättest aufgesetzt
er/sie/es
hätte aufgesetzt
wir
hätten aufgesetzt
ihr
hättet aufgesetzt
sie/Sie
hätten aufgesetzt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde aufsetzen
du
würdest aufsetzen
er/sie/es
würde aufsetzen
wir
würden aufsetzen
ihr
würdet aufsetzen
sie/Sie
würden aufsetzen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde aufgesetzt haben
du
würdest aufgesetzt haben
er/sie/es
würde aufgesetzt haben
wir
würden aufgesetzt haben
ihr
würdet aufgesetzt haben
sie/Sie
würden aufgesetzt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [aufsetzen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
setze auf; setz auf
ihr
setzt auf
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [aufsetzen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
