Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
halte aus
du
hältst aus
er/sie/es
hält aus
wir
halten aus
ihr
haltet aus
sie/Sie
halten aus
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hielt aus
du
hieltest aus
er/sie/es
hielt aus
wir
hielten aus
ihr
hieltet aus
sie/Sie
hielten aus
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ausgehalten
du
hast ausgehalten
er/sie/es
hat ausgehalten
wir
haben ausgehalten
ihr
habt ausgehalten
sie/Sie
haben ausgehalten
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ausgehalten
du
hattest ausgehalten
er/sie/es
hatte ausgehalten
wir
hatten ausgehalten
ihr
hattet ausgehalten
sie/Sie
hatten ausgehalten
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde aushalten
du
wirst aushalten
er/sie/es
wird aushalten
wir
werden aushalten
ihr
werdet aushalten
sie/Sie
werden aushalten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ausgehalten haben
du
wirst ausgehalten haben
er/sie/es
wird ausgehalten haben
wir
werden ausgehalten haben
ihr
werdet ausgehalten haben
sie/Sie
werden ausgehalten haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [aushalten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
halte aus
du
haltest aus
er/sie/es
halte aus
wir
halten aus
ihr
haltet aus
sie/Sie
halten aus
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ausgehalten
du
habest ausgehalten
er/sie/es
habe ausgehalten
wir
haben ausgehalten
ihr
habet ausgehalten
sie/Sie
haben ausgehalten
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde aushalten
du
werdest aushalten
er/sie/es
werde aushalten
wir
werden aushalten
ihr
werdet aushalten
sie/Sie
werden aushalten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ausgehalten haben
du
werdest ausgehalten haben
er/sie/es
werde ausgehalten haben
wir
werden ausgehalten haben
ihr
werdet ausgehalten haben
sie/Sie
werden ausgehalten haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hielte aus
du
hieltest aus
er/sie/es
hielte aus
wir
hielten aus
ihr
hieltet aus
sie/Sie
hielten aus
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ausgehalten
du
hättest ausgehalten
er/sie/es
hätte ausgehalten
wir
hätten ausgehalten
ihr
hättet ausgehalten
sie/Sie
hätten ausgehalten
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde aushalten
du
würdest aushalten
er/sie/es
würde aushalten
wir
würden aushalten
ihr
würdet aushalten
sie/Sie
würden aushalten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ausgehalten haben
du
würdest ausgehalten haben
er/sie/es
würde ausgehalten haben
wir
würden ausgehalten haben
ihr
würdet ausgehalten haben
sie/Sie
würden ausgehalten haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [aushalten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
halte aus; halt aus
ihr
haltet aus
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [aushalten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
