Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
beende
du
beendest
er/sie/es
beendet
wir
beenden
ihr
beendet
sie/Sie
beenden
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
beendete
du
beendetest
er/sie/es
beendete
wir
beendeten
ihr
beendetet
sie/Sie
beendeten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe beendet
du
hast beendet
er/sie/es
hat beendet
wir
haben beendet
ihr
habt beendet
sie/Sie
haben beendet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte beendet
du
hattest beendet
er/sie/es
hatte beendet
wir
hatten beendet
ihr
hattet beendet
sie/Sie
hatten beendet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde beenden
du
wirst beenden
er/sie/es
wird beenden
wir
werden beenden
ihr
werdet beenden
sie/Sie
werden beenden
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde beendet haben
du
wirst beendet haben
er/sie/es
wird beendet haben
wir
werden beendet haben
ihr
werdet beendet haben
sie/Sie
werden beendet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [beenden]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
beende
du
beendest
er/sie/es
beende
wir
beenden
ihr
beendet
sie/Sie
beenden
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe beendet
du
habest beendet
er/sie/es
habe beendet
wir
haben beendet
ihr
habet beendet
sie/Sie
haben beendet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde beenden
du
werdest beenden
er/sie/es
werde beenden
wir
werden beenden
ihr
werdet beenden
sie/Sie
werden beenden
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde beendet haben
du
werdest beendet haben
er/sie/es
werde beendet haben
wir
werden beendet haben
ihr
werdet beendet haben
sie/Sie
werden beendet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
beendete
du
beendetest
er/sie/es
beendete
wir
beendeten
ihr
beendetet
sie/Sie
beendeten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte beendet
du
hättest beendet
er/sie/es
hätte beendet
wir
hätten beendet
ihr
hättet beendet
sie/Sie
hätten beendet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde beenden
du
würdest beenden
er/sie/es
würde beenden
wir
würden beenden
ihr
würdet beenden
sie/Sie
würden beenden
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde beendet haben
du
würdest beendet haben
er/sie/es
würde beendet haben
wir
würden beendet haben
ihr
würdet beendet haben
sie/Sie
würden beendet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [beenden]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
beende; beend
ihr
beendet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [beenden]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
