Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
befolge
du
befolgst
er/sie/es
befolgt
wir
befolgen
ihr
befolgt
sie/Sie
befolgen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
befolgte
du
befolgtest
er/sie/es
befolgte
wir
befolgten
ihr
befolgtet
sie/Sie
befolgten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe befolgt
du
hast befolgt
er/sie/es
hat befolgt
wir
haben befolgt
ihr
habt befolgt
sie/Sie
haben befolgt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte befolgt
du
hattest befolgt
er/sie/es
hatte befolgt
wir
hatten befolgt
ihr
hattet befolgt
sie/Sie
hatten befolgt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde befolgen
du
wirst befolgen
er/sie/es
wird befolgen
wir
werden befolgen
ihr
werdet befolgen
sie/Sie
werden befolgen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde befolgt haben
du
wirst befolgt haben
er/sie/es
wird befolgt haben
wir
werden befolgt haben
ihr
werdet befolgt haben
sie/Sie
werden befolgt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [befolgen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
befolge
du
befolgest
er/sie/es
befolge
wir
befolgen
ihr
befolget
sie/Sie
befolgen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe befolgt
du
habest befolgt
er/sie/es
habe befolgt
wir
haben befolgt
ihr
habet befolgt
sie/Sie
haben befolgt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde befolgen
du
werdest befolgen
er/sie/es
werde befolgen
wir
werden befolgen
ihr
werdet befolgen
sie/Sie
werden befolgen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde befolgt haben
du
werdest befolgt haben
er/sie/es
werde befolgt haben
wir
werden befolgt haben
ihr
werdet befolgt haben
sie/Sie
werden befolgt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
befolgte
du
befolgtest
er/sie/es
befolgte
wir
befolgten
ihr
befolgtet
sie/Sie
befolgten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte befolgt
du
hättest befolgt
er/sie/es
hätte befolgt
wir
hätten befolgt
ihr
hättet befolgt
sie/Sie
hätten befolgt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde befolgen
du
würdest befolgen
er/sie/es
würde befolgen
wir
würden befolgen
ihr
würdet befolgen
sie/Sie
würden befolgen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde befolgt haben
du
würdest befolgt haben
er/sie/es
würde befolgt haben
wir
würden befolgt haben
ihr
würdet befolgt haben
sie/Sie
würden befolgt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [befolgen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
befolge; befolg
ihr
befolgt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [befolgen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
