Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bekomme
du
bekommst
er/sie/es
bekommt
wir
bekommen
ihr
bekommt
sie/Sie
bekommen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bekam
du
bekamst
er/sie/es
bekam
wir
bekamen
ihr
bekamt
sie/Sie
bekamen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe bekommen
du
hast bekommen
er/sie/es
hat bekommen
wir
haben bekommen
ihr
habt bekommen
sie/Sie
haben bekommen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte bekommen
du
hattest bekommen
er/sie/es
hatte bekommen
wir
hatten bekommen
ihr
hattet bekommen
sie/Sie
hatten bekommen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bekommen
du
wirst bekommen
er/sie/es
wird bekommen
wir
werden bekommen
ihr
werdet bekommen
sie/Sie
werden bekommen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde bekommen haben
du
wirst bekommen haben
er/sie/es
wird bekommen haben
wir
werden bekommen haben
ihr
werdet bekommen haben
sie/Sie
werden bekommen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bekommen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bekomme
du
bekommest
er/sie/es
bekomme
wir
bekommen
ihr
bekommet
sie/Sie
bekommen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe bekommen
du
habest bekommen
er/sie/es
habe bekommen
wir
haben bekommen
ihr
habet bekommen
sie/Sie
haben bekommen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bekommen
du
werdest bekommen
er/sie/es
werde bekommen
wir
werden bekommen
ihr
werdet bekommen
sie/Sie
werden bekommen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde bekommen haben
du
werdest bekommen haben
er/sie/es
werde bekommen haben
wir
werden bekommen haben
ihr
werdet bekommen haben
sie/Sie
werden bekommen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bekäme
du
bekämest; bekämst
er/sie/es
bekäme
wir
bekämen
ihr
bekämet; bekämt
sie/Sie
bekämen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte bekommen
du
hättest bekommen
er/sie/es
hätte bekommen
wir
hätten bekommen
ihr
hättet bekommen
sie/Sie
hätten bekommen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bekommen
du
würdest bekommen
er/sie/es
würde bekommen
wir
würden bekommen
ihr
würdet bekommen
sie/Sie
würden bekommen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde bekommen haben
du
würdest bekommen haben
er/sie/es
würde bekommen haben
wir
würden bekommen haben
ihr
würdet bekommen haben
sie/Sie
würden bekommen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bekommen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bekomme; bekomm
ihr
bekommt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bekommen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
