Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bescheine
du
bescheinst
er/sie/es
bescheint
wir
bescheinen
ihr
bescheint
sie/Sie
bescheinen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
beschien
du
beschienst
er/sie/es
beschien
wir
beschienen
ihr
beschient
sie/Sie
beschienen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe beschienen
du
hast beschienen
er/sie/es
hat beschienen
wir
haben beschienen
ihr
habt beschienen
sie/Sie
haben beschienen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte beschienen
du
hattest beschienen
er/sie/es
hatte beschienen
wir
hatten beschienen
ihr
hattet beschienen
sie/Sie
hatten beschienen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bescheinen
du
wirst bescheinen
er/sie/es
wird bescheinen
wir
werden bescheinen
ihr
werdet bescheinen
sie/Sie
werden bescheinen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde beschienen haben
du
wirst beschienen haben
er/sie/es
wird beschienen haben
wir
werden beschienen haben
ihr
werdet beschienen haben
sie/Sie
werden beschienen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bescheinen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bescheine
du
bescheinest
er/sie/es
bescheine
wir
bescheinen
ihr
bescheinet
sie/Sie
bescheinen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe beschienen
du
habest beschienen
er/sie/es
habe beschienen
wir
haben beschienen
ihr
habet beschienen
sie/Sie
haben beschienen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bescheinen
du
werdest bescheinen
er/sie/es
werde bescheinen
wir
werden bescheinen
ihr
werdet bescheinen
sie/Sie
werden bescheinen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde beschienen haben
du
werdest beschienen haben
er/sie/es
werde beschienen haben
wir
werden beschienen haben
ihr
werdet beschienen haben
sie/Sie
werden beschienen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
beschiene
du
beschienest
er/sie/es
beschiene
wir
beschienen
ihr
beschienet
sie/Sie
beschienen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte beschienen
du
hättest beschienen
er/sie/es
hätte beschienen
wir
hätten beschienen
ihr
hättet beschienen
sie/Sie
hätten beschienen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bescheinen
du
würdest bescheinen
er/sie/es
würde bescheinen
wir
würden bescheinen
ihr
würdet bescheinen
sie/Sie
würden bescheinen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde beschienen haben
du
würdest beschienen haben
er/sie/es
würde beschienen haben
wir
würden beschienen haben
ihr
würdet beschienen haben
sie/Sie
würden beschienen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bescheinen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bescheine; beschein
ihr
bescheint
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bescheinen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
