Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
besteche
du
bestichst
er/sie/es
besticht
wir
bestechen
ihr
bestecht
sie/Sie
bestechen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bestach
du
bestachst
er/sie/es
bestach
wir
bestachen
ihr
bestacht
sie/Sie
bestachen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe bestochen
du
hast bestochen
er/sie/es
hat bestochen
wir
haben bestochen
ihr
habt bestochen
sie/Sie
haben bestochen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte bestochen
du
hattest bestochen
er/sie/es
hatte bestochen
wir
hatten bestochen
ihr
hattet bestochen
sie/Sie
hatten bestochen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bestechen
du
wirst bestechen
er/sie/es
wird bestechen
wir
werden bestechen
ihr
werdet bestechen
sie/Sie
werden bestechen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde bestochen haben
du
wirst bestochen haben
er/sie/es
wird bestochen haben
wir
werden bestochen haben
ihr
werdet bestochen haben
sie/Sie
werden bestochen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bestechen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
besteche
du
bestechest
er/sie/es
besteche
wir
bestechen
ihr
bestechet
sie/Sie
bestechen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe bestochen
du
habest bestochen
er/sie/es
habe bestochen
wir
haben bestochen
ihr
habet bestochen
sie/Sie
haben bestochen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bestechen
du
werdest bestechen
er/sie/es
werde bestechen
wir
werden bestechen
ihr
werdet bestechen
sie/Sie
werden bestechen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde bestochen haben
du
werdest bestochen haben
er/sie/es
werde bestochen haben
wir
werden bestochen haben
ihr
werdet bestochen haben
sie/Sie
werden bestochen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bestäche
du
bestächest; bestächst
er/sie/es
bestäche
wir
bestächen
ihr
bestächet; bestächt
sie/Sie
bestächen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte bestochen
du
hättest bestochen
er/sie/es
hätte bestochen
wir
hätten bestochen
ihr
hättet bestochen
sie/Sie
hätten bestochen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bestechen
du
würdest bestechen
er/sie/es
würde bestechen
wir
würden bestechen
ihr
würdet bestechen
sie/Sie
würden bestechen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde bestochen haben
du
würdest bestochen haben
er/sie/es
würde bestochen haben
wir
würden bestochen haben
ihr
würdet bestochen haben
sie/Sie
würden bestochen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bestechen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bestich
ihr
bestecht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bestechen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
