Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bezahle
du
bezahlst
er/sie/es
bezahlt
wir
bezahlen
ihr
bezahlt
sie/Sie
bezahlen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bezahlte
du
bezahltest
er/sie/es
bezahlte
wir
bezahlten
ihr
bezahltet
sie/Sie
bezahlten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe bezahlt
du
hast bezahlt
er/sie/es
hat bezahlt
wir
haben bezahlt
ihr
habt bezahlt
sie/Sie
haben bezahlt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte bezahlt
du
hattest bezahlt
er/sie/es
hatte bezahlt
wir
hatten bezahlt
ihr
hattet bezahlt
sie/Sie
hatten bezahlt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bezahlen
du
wirst bezahlen
er/sie/es
wird bezahlen
wir
werden bezahlen
ihr
werdet bezahlen
sie/Sie
werden bezahlen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde bezahlt haben
du
wirst bezahlt haben
er/sie/es
wird bezahlt haben
wir
werden bezahlt haben
ihr
werdet bezahlt haben
sie/Sie
werden bezahlt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bezahlen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bezahle
du
bezahlest
er/sie/es
bezahle
wir
bezahlen
ihr
bezahlet
sie/Sie
bezahlen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe bezahlt
du
habest bezahlt
er/sie/es
habe bezahlt
wir
haben bezahlt
ihr
habet bezahlt
sie/Sie
haben bezahlt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bezahlen
du
werdest bezahlen
er/sie/es
werde bezahlen
wir
werden bezahlen
ihr
werdet bezahlen
sie/Sie
werden bezahlen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde bezahlt haben
du
werdest bezahlt haben
er/sie/es
werde bezahlt haben
wir
werden bezahlt haben
ihr
werdet bezahlt haben
sie/Sie
werden bezahlt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bezahlte
du
bezahltest
er/sie/es
bezahlte
wir
bezahlten
ihr
bezahltet
sie/Sie
bezahlten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte bezahlt
du
hättest bezahlt
er/sie/es
hätte bezahlt
wir
hätten bezahlt
ihr
hättet bezahlt
sie/Sie
hätten bezahlt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bezahlen
du
würdest bezahlen
er/sie/es
würde bezahlen
wir
würden bezahlen
ihr
würdet bezahlen
sie/Sie
würden bezahlen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde bezahlt haben
du
würdest bezahlt haben
er/sie/es
würde bezahlt haben
wir
würden bezahlt haben
ihr
würdet bezahlt haben
sie/Sie
würden bezahlt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bezahlen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bezahle; bezahl
ihr
bezahlt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bezahlen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
