Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
breite aus
du
breitest aus
er/sie/es
breitet aus
wir
breiten aus
ihr
breitet aus
sie/Sie
breiten aus
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
breitete aus
du
breitetest aus
er/sie/es
breitete aus
wir
breiteten aus
ihr
breitetet aus
sie/Sie
breiteten aus
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ausgebreitet
du
hast ausgebreitet
er/sie/es
hat ausgebreitet
wir
haben ausgebreitet
ihr
habt ausgebreitet
sie/Sie
haben ausgebreitet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ausgebreitet
du
hattest ausgebreitet
er/sie/es
hatte ausgebreitet
wir
hatten ausgebreitet
ihr
hattet ausgebreitet
sie/Sie
hatten ausgebreitet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ausbreiten
du
wirst ausbreiten
er/sie/es
wird ausbreiten
wir
werden ausbreiten
ihr
werdet ausbreiten
sie/Sie
werden ausbreiten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ausgebreitet haben
du
wirst ausgebreitet haben
er/sie/es
wird ausgebreitet haben
wir
werden ausgebreitet haben
ihr
werdet ausgebreitet haben
sie/Sie
werden ausgebreitet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [breiten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
breite aus
du
breitest aus
er/sie/es
breite aus
wir
breiten aus
ihr
breitet aus
sie/Sie
breiten aus
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ausgebreitet
du
habest ausgebreitet
er/sie/es
habe ausgebreitet
wir
haben ausgebreitet
ihr
habet ausgebreitet
sie/Sie
haben ausgebreitet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ausbreiten
du
werdest ausbreiten
er/sie/es
werde ausbreiten
wir
werden ausbreiten
ihr
werdet ausbreiten
sie/Sie
werden ausbreiten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ausgebreitet haben
du
werdest ausgebreitet haben
er/sie/es
werde ausgebreitet haben
wir
werden ausgebreitet haben
ihr
werdet ausgebreitet haben
sie/Sie
werden ausgebreitet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
breitete aus
du
breitetest aus
er/sie/es
breitete aus
wir
breiteten aus
ihr
breitetet aus
sie/Sie
breiteten aus
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ausgebreitet
du
hättest ausgebreitet
er/sie/es
hätte ausgebreitet
wir
hätten ausgebreitet
ihr
hättet ausgebreitet
sie/Sie
hätten ausgebreitet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ausbreiten
du
würdest ausbreiten
er/sie/es
würde ausbreiten
wir
würden ausbreiten
ihr
würdet ausbreiten
sie/Sie
würden ausbreiten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ausgebreitet haben
du
würdest ausgebreitet haben
er/sie/es
würde ausgebreitet haben
wir
würden ausgebreitet haben
ihr
würdet ausgebreitet haben
sie/Sie
würden ausgebreitet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [breiten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
breite aus; breit aus
ihr
breitet aus
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [breiten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
