Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bügle; bügele
du
bügelst
er/sie/es
bügelt
wir
bügeln
ihr
bügelt
sie/Sie
bügeln
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bügelte
du
bügeltest
er/sie/es
bügelte
wir
bügelten
ihr
bügeltet
sie/Sie
bügelten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gebügelt
du
hast gebügelt
er/sie/es
hat gebügelt
wir
haben gebügelt
ihr
habt gebügelt
sie/Sie
haben gebügelt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gebügelt
du
hattest gebügelt
er/sie/es
hatte gebügelt
wir
hatten gebügelt
ihr
hattet gebügelt
sie/Sie
hatten gebügelt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bügeln
du
wirst bügeln
er/sie/es
wird bügeln
wir
werden bügeln
ihr
werdet bügeln
sie/Sie
werden bügeln
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gebügelt haben
du
wirst gebügelt haben
er/sie/es
wird gebügelt haben
wir
werden gebügelt haben
ihr
werdet gebügelt haben
sie/Sie
werden gebügelt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bügeln]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bügle; bügele
du
bügelst
er/sie/es
bügle; bügele
wir
bügeln
ihr
bügelt
sie/Sie
bügeln
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gebügelt
du
habest gebügelt
er/sie/es
habe gebügelt
wir
haben gebügelt
ihr
habet gebügelt
sie/Sie
haben gebügelt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bügeln
du
werdest bügeln
er/sie/es
werde bügeln
wir
werden bügeln
ihr
werdet bügeln
sie/Sie
werden bügeln
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gebügelt haben
du
werdest gebügelt haben
er/sie/es
werde gebügelt haben
wir
werden gebügelt haben
ihr
werdet gebügelt haben
sie/Sie
werden gebügelt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bügelte
du
bügeltest
er/sie/es
bügelte
wir
bügelten
ihr
bügeltet
sie/Sie
bügelten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gebügelt
du
hättest gebügelt
er/sie/es
hätte gebügelt
wir
hätten gebügelt
ihr
hättet gebügelt
sie/Sie
hätten gebügelt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bügeln
du
würdest bügeln
er/sie/es
würde bügeln
wir
würden bügeln
ihr
würdet bügeln
sie/Sie
würden bügeln
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gebügelt haben
du
würdest gebügelt haben
er/sie/es
würde gebügelt haben
wir
würden gebügelt haben
ihr
würdet gebügelt haben
sie/Sie
würden gebügelt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bügeln]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bügle; bügele
ihr
bügelt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bügeln]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
