Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
erfordere
du
erforderst
er/sie/es
erfordert
wir
erfordern
ihr
erfordert
sie/Sie
erfordern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
erforderte
du
erfordertest
er/sie/es
erforderte
wir
erforderten
ihr
erfordertet
sie/Sie
erforderten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe erfordert
du
hast erfordert
er/sie/es
hat erfordert
wir
haben erfordert
ihr
habt erfordert
sie/Sie
haben erfordert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte erfordert
du
hattest erfordert
er/sie/es
hatte erfordert
wir
hatten erfordert
ihr
hattet erfordert
sie/Sie
hatten erfordert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde erfordern
du
wirst erfordern
er/sie/es
wird erfordern
wir
werden erfordern
ihr
werdet erfordern
sie/Sie
werden erfordern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde erfordert haben
du
wirst erfordert haben
er/sie/es
wird erfordert haben
wir
werden erfordert haben
ihr
werdet erfordert haben
sie/Sie
werden erfordert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [erfordern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
erfordere
du
erforderst
er/sie/es
erfordere
wir
erfordern
ihr
erfordert
sie/Sie
erfordern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe erfordert
du
habest erfordert
er/sie/es
habe erfordert
wir
haben erfordert
ihr
habet erfordert
sie/Sie
haben erfordert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde erfordern
du
werdest erfordern
er/sie/es
werde erfordern
wir
werden erfordern
ihr
werdet erfordern
sie/Sie
werden erfordern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde erfordert haben
du
werdest erfordert haben
er/sie/es
werde erfordert haben
wir
werden erfordert haben
ihr
werdet erfordert haben
sie/Sie
werden erfordert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
erforderte
du
erfordertest
er/sie/es
erforderte
wir
erforderten
ihr
erfordertet
sie/Sie
erforderten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte erfordert
du
hättest erfordert
er/sie/es
hätte erfordert
wir
hätten erfordert
ihr
hättet erfordert
sie/Sie
hätten erfordert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde erfordern
du
würdest erfordern
er/sie/es
würde erfordern
wir
würden erfordern
ihr
würdet erfordern
sie/Sie
würden erfordern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde erfordert haben
du
würdest erfordert haben
er/sie/es
würde erfordert haben
wir
würden erfordert haben
ihr
würdet erfordert haben
sie/Sie
würden erfordert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [erfordern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
erfordere
ihr
erfordert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [erfordern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
