Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
erforsche
du
erforschst
er/sie/es
erforscht
wir
erforschen
ihr
erforscht
sie/Sie
erforschen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
erforschte
du
erforschtest
er/sie/es
erforschte
wir
erforschten
ihr
erforschtet
sie/Sie
erforschten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe erforscht
du
hast erforscht
er/sie/es
hat erforscht
wir
haben erforscht
ihr
habt erforscht
sie/Sie
haben erforscht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte erforscht
du
hattest erforscht
er/sie/es
hatte erforscht
wir
hatten erforscht
ihr
hattet erforscht
sie/Sie
hatten erforscht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde erforschen
du
wirst erforschen
er/sie/es
wird erforschen
wir
werden erforschen
ihr
werdet erforschen
sie/Sie
werden erforschen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde erforscht haben
du
wirst erforscht haben
er/sie/es
wird erforscht haben
wir
werden erforscht haben
ihr
werdet erforscht haben
sie/Sie
werden erforscht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [erforschen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
erforsche
du
erforschest
er/sie/es
erforsche
wir
erforschen
ihr
erforschet
sie/Sie
erforschen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe erforscht
du
habest erforscht
er/sie/es
habe erforscht
wir
haben erforscht
ihr
habet erforscht
sie/Sie
haben erforscht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde erforschen
du
werdest erforschen
er/sie/es
werde erforschen
wir
werden erforschen
ihr
werdet erforschen
sie/Sie
werden erforschen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde erforscht haben
du
werdest erforscht haben
er/sie/es
werde erforscht haben
wir
werden erforscht haben
ihr
werdet erforscht haben
sie/Sie
werden erforscht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
erforschte
du
erforschtest
er/sie/es
erforschte
wir
erforschten
ihr
erforschtet
sie/Sie
erforschten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte erforscht
du
hättest erforscht
er/sie/es
hätte erforscht
wir
hätten erforscht
ihr
hättet erforscht
sie/Sie
hätten erforscht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde erforschen
du
würdest erforschen
er/sie/es
würde erforschen
wir
würden erforschen
ihr
würdet erforschen
sie/Sie
würden erforschen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde erforscht haben
du
würdest erforscht haben
er/sie/es
würde erforscht haben
wir
würden erforscht haben
ihr
würdet erforscht haben
sie/Sie
würden erforscht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [erforschen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
erforsche; erforsch
ihr
erforscht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [erforschen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);