Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
ergebe
du
ergibst
er/sie/es
ergibt
wir
ergeben
ihr
ergebt
sie/Sie
ergeben
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ergab
du
ergabst
er/sie/es
ergab
wir
ergaben
ihr
ergabt
sie/Sie
ergaben
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ergeben
du
hast ergeben
er/sie/es
hat ergeben
wir
haben ergeben
ihr
habt ergeben
sie/Sie
haben ergeben
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ergeben
du
hattest ergeben
er/sie/es
hatte ergeben
wir
hatten ergeben
ihr
hattet ergeben
sie/Sie
hatten ergeben
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ergeben
du
wirst ergeben
er/sie/es
wird ergeben
wir
werden ergeben
ihr
werdet ergeben
sie/Sie
werden ergeben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ergeben haben
du
wirst ergeben haben
er/sie/es
wird ergeben haben
wir
werden ergeben haben
ihr
werdet ergeben haben
sie/Sie
werden ergeben haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [ergeben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
ergebe
du
ergebest
er/sie/es
ergebe
wir
ergeben
ihr
ergebet
sie/Sie
ergeben
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ergeben
du
habest ergeben
er/sie/es
habe ergeben
wir
haben ergeben
ihr
habet ergeben
sie/Sie
haben ergeben
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ergeben
du
werdest ergeben
er/sie/es
werde ergeben
wir
werden ergeben
ihr
werdet ergeben
sie/Sie
werden ergeben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ergeben haben
du
werdest ergeben haben
er/sie/es
werde ergeben haben
wir
werden ergeben haben
ihr
werdet ergeben haben
sie/Sie
werden ergeben haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ergäbe
du
ergäbest; ergäbst
er/sie/es
ergäbe
wir
ergäben
ihr
ergäbet; ergäbt
sie/Sie
ergäben
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ergeben
du
hättest ergeben
er/sie/es
hätte ergeben
wir
hätten ergeben
ihr
hättet ergeben
sie/Sie
hätten ergeben
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ergeben
du
würdest ergeben
er/sie/es
würde ergeben
wir
würden ergeben
ihr
würdet ergeben
sie/Sie
würden ergeben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ergeben haben
du
würdest ergeben haben
er/sie/es
würde ergeben haben
wir
würden ergeben haben
ihr
würdet ergeben haben
sie/Sie
würden ergeben haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [ergeben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
ergib
ihr
ergebt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [ergeben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
