Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
ertrage
du
erträgst
er/sie/es
erträgt
wir
ertragen
ihr
ertragt
sie/Sie
ertragen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ertrug
du
ertrugst
er/sie/es
ertrug
wir
ertrugen
ihr
ertrugt
sie/Sie
ertrugen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ertragen
du
hast ertragen
er/sie/es
hat ertragen
wir
haben ertragen
ihr
habt ertragen
sie/Sie
haben ertragen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ertragen
du
hattest ertragen
er/sie/es
hatte ertragen
wir
hatten ertragen
ihr
hattet ertragen
sie/Sie
hatten ertragen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ertragen
du
wirst ertragen
er/sie/es
wird ertragen
wir
werden ertragen
ihr
werdet ertragen
sie/Sie
werden ertragen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ertragen haben
du
wirst ertragen haben
er/sie/es
wird ertragen haben
wir
werden ertragen haben
ihr
werdet ertragen haben
sie/Sie
werden ertragen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [ertragen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
ertrage
du
ertragest
er/sie/es
ertrage
wir
ertragen
ihr
ertraget
sie/Sie
ertragen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ertragen
du
habest ertragen
er/sie/es
habe ertragen
wir
haben ertragen
ihr
habet ertragen
sie/Sie
haben ertragen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ertragen
du
werdest ertragen
er/sie/es
werde ertragen
wir
werden ertragen
ihr
werdet ertragen
sie/Sie
werden ertragen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ertragen haben
du
werdest ertragen haben
er/sie/es
werde ertragen haben
wir
werden ertragen haben
ihr
werdet ertragen haben
sie/Sie
werden ertragen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ertrüge
du
ertrügest; ertrügst
er/sie/es
ertrüge
wir
ertrügen
ihr
ertrüget; ertrügt
sie/Sie
ertrügen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ertragen
du
hättest ertragen
er/sie/es
hätte ertragen
wir
hätten ertragen
ihr
hättet ertragen
sie/Sie
hätten ertragen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ertragen
du
würdest ertragen
er/sie/es
würde ertragen
wir
würden ertragen
ihr
würdet ertragen
sie/Sie
würden ertragen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ertragen haben
du
würdest ertragen haben
er/sie/es
würde ertragen haben
wir
würden ertragen haben
ihr
würdet ertragen haben
sie/Sie
würden ertragen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [ertragen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
ertrage; ertrag
ihr
ertragt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [ertragen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
