Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
halte fest
du
hältst fest
er/sie/es
hält fest
wir
halten fest
ihr
haltet fest
sie/Sie
halten fest
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hielt fest
du
hieltest fest; hieltst fest
er/sie/es
hielt fest
wir
hielten fest
ihr
hieltet fest
sie/Sie
hielten fest
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe festgehalten
du
hast festgehalten
er/sie/es
hat festgehalten
wir
haben festgehalten
ihr
habt festgehalten
sie/Sie
haben festgehalten
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte festgehalten
du
hattest festgehalten
er/sie/es
hatte festgehalten
wir
hatten festgehalten
ihr
hattet festgehalten
sie/Sie
hatten festgehalten
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde festhalten
du
wirst festhalten
er/sie/es
wird festhalten
wir
werden festhalten
ihr
werdet festhalten
sie/Sie
werden festhalten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde festgehalten haben
du
wirst festgehalten haben
er/sie/es
wird festgehalten haben
wir
werden festgehalten haben
ihr
werdet festgehalten haben
sie/Sie
werden festgehalten haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [festhalten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
halte fest
du
haltest fest
er/sie/es
halte fest
wir
halten fest
ihr
haltet fest
sie/Sie
halten fest
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe festgehalten
du
habest festgehalten
er/sie/es
habe festgehalten
wir
haben festgehalten
ihr
habet festgehalten
sie/Sie
haben festgehalten
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde festhalten
du
werdest festhalten
er/sie/es
werde festhalten
wir
werden festhalten
ihr
werdet festhalten
sie/Sie
werden festhalten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde festgehalten haben
du
werdest festgehalten haben
er/sie/es
werde festgehalten haben
wir
werden festgehalten haben
ihr
werdet festgehalten haben
sie/Sie
werden festgehalten haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hielte fest
du
hieltest fest
er/sie/es
hielte fest
wir
hielten fest
ihr
hieltet fest
sie/Sie
hielten fest
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte festgehalten
du
hättest festgehalten
er/sie/es
hätte festgehalten
wir
hätten festgehalten
ihr
hättet festgehalten
sie/Sie
hätten festgehalten
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde festhalten
du
würdest festhalten
er/sie/es
würde festhalten
wir
würden festhalten
ihr
würdet festhalten
sie/Sie
würden festhalten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde festgehalten haben
du
würdest festgehalten haben
er/sie/es
würde festgehalten haben
wir
würden festgehalten haben
ihr
würdet festgehalten haben
sie/Sie
würden festgehalten haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [festhalten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
halte fest; halt fest
ihr
haltet fest
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [festhalten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
