Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
firme
du
firmst
er/sie/es
firmt
wir
firmen
ihr
firmt
sie/Sie
firmen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
firmte
du
firmtest
er/sie/es
firmte
wir
firmten
ihr
firmtet
sie/Sie
firmten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gefirmt
du
hast gefirmt
er/sie/es
hat gefirmt
wir
haben gefirmt
ihr
habt gefirmt
sie/Sie
haben gefirmt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gefirmt
du
hattest gefirmt
er/sie/es
hatte gefirmt
wir
hatten gefirmt
ihr
hattet gefirmt
sie/Sie
hatten gefirmt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde firmen
du
wirst firmen
er/sie/es
wird firmen
wir
werden firmen
ihr
werdet firmen
sie/Sie
werden firmen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gefirmt haben
du
wirst gefirmt haben
er/sie/es
wird gefirmt haben
wir
werden gefirmt haben
ihr
werdet gefirmt haben
sie/Sie
werden gefirmt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [firmen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
firme
du
firmest
er/sie/es
firme
wir
firmen
ihr
firmet
sie/Sie
firmen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gefirmt
du
habest gefirmt
er/sie/es
habe gefirmt
wir
haben gefirmt
ihr
habet gefirmt
sie/Sie
haben gefirmt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde firmen
du
werdest firmen
er/sie/es
werde firmen
wir
werden firmen
ihr
werdet firmen
sie/Sie
werden firmen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gefirmt haben
du
werdest gefirmt haben
er/sie/es
werde gefirmt haben
wir
werden gefirmt haben
ihr
werdet gefirmt haben
sie/Sie
werden gefirmt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
firmte
du
firmtest
er/sie/es
firmte
wir
firmten
ihr
firmtet
sie/Sie
firmten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gefirmt
du
hättest gefirmt
er/sie/es
hätte gefirmt
wir
hätten gefirmt
ihr
hättet gefirmt
sie/Sie
hätten gefirmt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde firmen
du
würdest firmen
er/sie/es
würde firmen
wir
würden firmen
ihr
würdet firmen
sie/Sie
würden firmen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gefirmt haben
du
würdest gefirmt haben
er/sie/es
würde gefirmt haben
wir
würden gefirmt haben
ihr
würdet gefirmt haben
sie/Sie
würden gefirmt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [firmen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
firme; firm
ihr
firmt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [firmen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
