Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fahre fort
du
fährst fort
er/sie/es
fährt fort
wir
fahren fort
ihr
fahrt fort
sie/Sie
fahren fort
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fuhr fort
du
fuhrst fort
er/sie/es
fuhr fort
wir
fuhren fort
ihr
fuhrt fort
sie/Sie
fuhren fort
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin fortgefahren
du
bist fortgefahren
er/sie/es
ist fortgefahren
wir
sind fortgefahren
ihr
seid fortgefahren
sie/Sie
sind fortgefahren
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war fortgefahren
du
warst fortgefahren
er/sie/es
war fortgefahren
wir
waren fortgefahren
ihr
wart fortgefahren
sie/Sie
waren fortgefahren
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fortfahren
du
wirst fortfahren
er/sie/es
wird fortfahren
wir
werden fortfahren
ihr
werdet fortfahren
sie/Sie
werden fortfahren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde fortgefahren sein
du
wirst fortgefahren sein
er/sie/es
wird fortgefahren sein
wir
werden fortgefahren sein
ihr
werdet fortgefahren sein
sie/Sie
werden fortgefahren sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [fortfahren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fahre fort
du
fahrest fort
er/sie/es
fahre fort
wir
fahren fort
ihr
fahret fort
sie/Sie
fahren fort
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei fortgefahren
du
seiest fortgefahren, seist fortgefahren
er/sie/es
sei fortgefahren
wir
seien fortgefahren
ihr
seiet fortgefahren
sie/Sie
seien fortgefahren
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fortfahren
du
werdest fortfahren
er/sie/es
werde fortfahren
wir
werden fortfahren
ihr
werdet fortfahren
sie/Sie
werden fortfahren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde fortgefahren sein
du
werdest fortgefahren sein
er/sie/es
werde fortgefahren sein
wir
werden fortgefahren sein
ihr
werdet fortgefahren sein
sie/Sie
werden fortgefahren sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
führe fort
du
führest fort; führst fort
er/sie/es
führe fort
wir
führen fort
ihr
führet fort; führt fort
sie/Sie
führen fort
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre fortgefahren
du
wärest fortgefahren
er/sie/es
wäre fortgefahren
wir
wären fortgefahren
ihr
wäret fortgefahren
sie/Sie
wären fortgefahren
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fortfahren
du
würdest fortfahren
er/sie/es
würde fortfahren
wir
würden fortfahren
ihr
würdet fortfahren
sie/Sie
würden fortfahren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde fortgefahren sein
du
würdest fortgefahren sein
er/sie/es
würde fortgefahren sein
wir
würden fortgefahren sein
ihr
würdet fortgefahren sein
sie/Sie
würden fortgefahren sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [fortfahren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fahre fort; fahr fort
ihr
fahrt fort
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [fortfahren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
