Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gewöhne
du
gewöhnst
er/sie/es
gewöhnt
wir
gewöhnen
ihr
gewöhnt
sie/Sie
gewöhnen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
gewöhnte
du
gewöhntest
er/sie/es
gewöhnte
wir
gewöhnten
ihr
gewöhntet
sie/Sie
gewöhnten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gewöhnt
du
hast gewöhnt
er/sie/es
hat gewöhnt
wir
haben gewöhnt
ihr
habt gewöhnt
sie/Sie
haben gewöhnt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gewöhnt
du
hattest gewöhnt
er/sie/es
hatte gewöhnt
wir
hatten gewöhnt
ihr
hattet gewöhnt
sie/Sie
hatten gewöhnt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde gewöhnen
du
wirst gewöhnen
er/sie/es
wird gewöhnen
wir
werden gewöhnen
ihr
werdet gewöhnen
sie/Sie
werden gewöhnen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gewöhnt haben
du
wirst gewöhnt haben
er/sie/es
wird gewöhnt haben
wir
werden gewöhnt haben
ihr
werdet gewöhnt haben
sie/Sie
werden gewöhnt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [gewöhnen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gewöhne
du
gewöhnest
er/sie/es
gewöhne
wir
gewöhnen
ihr
gewöhnet
sie/Sie
gewöhnen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gewöhnt
du
habest gewöhnt
er/sie/es
habe gewöhnt
wir
haben gewöhnt
ihr
habet gewöhnt
sie/Sie
haben gewöhnt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde gewöhnen
du
werdest gewöhnen
er/sie/es
werde gewöhnen
wir
werden gewöhnen
ihr
werdet gewöhnen
sie/Sie
werden gewöhnen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gewöhnt haben
du
werdest gewöhnt haben
er/sie/es
werde gewöhnt haben
wir
werden gewöhnt haben
ihr
werdet gewöhnt haben
sie/Sie
werden gewöhnt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
gewöhnte
du
gewöhntest
er/sie/es
gewöhnte
wir
gewöhnten
ihr
gewöhntet
sie/Sie
gewöhnten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gewöhnt
du
hättest gewöhnt
er/sie/es
hätte gewöhnt
wir
hätten gewöhnt
ihr
hättet gewöhnt
sie/Sie
hätten gewöhnt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde gewöhnen
du
würdest gewöhnen
er/sie/es
würde gewöhnen
wir
würden gewöhnen
ihr
würdet gewöhnen
sie/Sie
würden gewöhnen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gewöhnt haben
du
würdest gewöhnt haben
er/sie/es
würde gewöhnt haben
wir
würden gewöhnt haben
ihr
würdet gewöhnt haben
sie/Sie
würden gewöhnt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [gewöhnen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gewöhne; gewöhn
ihr
gewöhnt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [gewöhnen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
