Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
winde heraus
du
windest heraus
er/sie/es
windet heraus
wir
winden heraus
ihr
windet heraus
sie/Sie
winden heraus
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
wand heraus
du
wandest heraus; wandst heraus
er/sie/es
wand heraus
wir
wanden heraus
ihr
wandet heraus
sie/Sie
wanden heraus
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe herausgewunden
du
hast herausgewunden
er/sie/es
hat herausgewunden
wir
haben herausgewunden
ihr
habt herausgewunden
sie/Sie
haben herausgewunden
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte herausgewunden
du
hattest herausgewunden
er/sie/es
hatte herausgewunden
wir
hatten herausgewunden
ihr
hattet herausgewunden
sie/Sie
hatten herausgewunden
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde herauswinden
du
wirst herauswinden
er/sie/es
wird herauswinden
wir
werden herauswinden
ihr
werdet herauswinden
sie/Sie
werden herauswinden
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde herausgewunden haben
du
wirst herausgewunden haben
er/sie/es
wird herausgewunden haben
wir
werden herausgewunden haben
ihr
werdet herausgewunden haben
sie/Sie
werden herausgewunden haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [herauswinden]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
winde heraus
du
windest heraus
er/sie/es
winde heraus
wir
winden heraus
ihr
windet heraus
sie/Sie
winden heraus
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe herausgewunden
du
habest herausgewunden
er/sie/es
habe herausgewunden
wir
haben herausgewunden
ihr
habet herausgewunden
sie/Sie
haben herausgewunden
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde herauswinden
du
werdest herauswinden
er/sie/es
werde herauswinden
wir
werden herauswinden
ihr
werdet herauswinden
sie/Sie
werden herauswinden
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde herausgewunden haben
du
werdest herausgewunden haben
er/sie/es
werde herausgewunden haben
wir
werden herausgewunden haben
ihr
werdet herausgewunden haben
sie/Sie
werden herausgewunden haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
wände heraus
du
wändest heraus
er/sie/es
wände heraus
wir
wänden heraus
ihr
wändet heraus
sie/Sie
wänden heraus
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte herausgewunden
du
hättest herausgewunden
er/sie/es
hätte herausgewunden
wir
hätten herausgewunden
ihr
hättet herausgewunden
sie/Sie
hätten herausgewunden
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde herauswinden
du
würdest herauswinden
er/sie/es
würde herauswinden
wir
würden herauswinden
ihr
würdet herauswinden
sie/Sie
würden herauswinden
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde herausgewunden haben
du
würdest herausgewunden haben
er/sie/es
würde herausgewunden haben
wir
würden herausgewunden haben
ihr
würdet herausgewunden haben
sie/Sie
würden herausgewunden haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [herauswinden]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
winde heraus; wind heraus
ihr
windet heraus
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [herauswinden]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
