Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
lege hin
du
legst hin
er/sie/es
legt hin
wir
legen hin
ihr
legt hin
sie/Sie
legen hin
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
legte hin
du
legtest hin
er/sie/es
legte hin
wir
legten hin
ihr
legtet hin
sie/Sie
legten hin
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe hingelegt
du
hast hingelegt
er/sie/es
hat hingelegt
wir
haben hingelegt
ihr
habt hingelegt
sie/Sie
haben hingelegt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte hingelegt
du
hattest hingelegt
er/sie/es
hatte hingelegt
wir
hatten hingelegt
ihr
hattet hingelegt
sie/Sie
hatten hingelegt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde hinlegen
du
wirst hinlegen
er/sie/es
wird hinlegen
wir
werden hinlegen
ihr
werdet hinlegen
sie/Sie
werden hinlegen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde hingelegt haben
du
wirst hingelegt haben
er/sie/es
wird hingelegt haben
wir
werden hingelegt haben
ihr
werdet hingelegt haben
sie/Sie
werden hingelegt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [hinlegen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
lege hin
du
legest hin
er/sie/es
lege hin
wir
legen hin
ihr
leget hin
sie/Sie
legen hin
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe hingelegt
du
habest hingelegt
er/sie/es
habe hingelegt
wir
haben hingelegt
ihr
habet hingelegt
sie/Sie
haben hingelegt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde hinlegen
du
werdest hinlegen
er/sie/es
werde hinlegen
wir
werden hinlegen
ihr
werdet hinlegen
sie/Sie
werden hinlegen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde hingelegt haben
du
werdest hingelegt haben
er/sie/es
werde hingelegt haben
wir
werden hingelegt haben
ihr
werdet hingelegt haben
sie/Sie
werden hingelegt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
legte hin
du
legtest hin
er/sie/es
legte hin
wir
legten hin
ihr
legtet hin
sie/Sie
legten hin
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte hingelegt
du
hättest hingelegt
er/sie/es
hätte hingelegt
wir
hätten hingelegt
ihr
hättet hingelegt
sie/Sie
hätten hingelegt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde hinlegen
du
würdest hinlegen
er/sie/es
würde hinlegen
wir
würden hinlegen
ihr
würdet hinlegen
sie/Sie
würden hinlegen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde hingelegt haben
du
würdest hingelegt haben
er/sie/es
würde hingelegt haben
wir
würden hingelegt haben
ihr
würdet hingelegt haben
sie/Sie
würden hingelegt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [hinlegen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
lege hin; leg hin
ihr
legt hin
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [hinlegen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
