Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
inspiriere
du
inspirierst
er/sie/es
inspiriert
wir
inspirieren
ihr
inspiriert
sie/Sie
inspirieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
inspirierte
du
inspiriertest
er/sie/es
inspirierte
wir
inspirierten
ihr
inspiriertet
sie/Sie
inspirierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe inspiriert
du
hast inspiriert
er/sie/es
hat inspiriert
wir
haben inspiriert
ihr
habt inspiriert
sie/Sie
haben inspiriert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte inspiriert
du
hattest inspiriert
er/sie/es
hatte inspiriert
wir
hatten inspiriert
ihr
hattet inspiriert
sie/Sie
hatten inspiriert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde inspirieren
du
wirst inspirieren
er/sie/es
wird inspirieren
wir
werden inspirieren
ihr
werdet inspirieren
sie/Sie
werden inspirieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde inspiriert haben
du
wirst inspiriert haben
er/sie/es
wird inspiriert haben
wir
werden inspiriert haben
ihr
werdet inspiriert haben
sie/Sie
werden inspiriert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [inspirieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
inspiriere
du
inspirierest
er/sie/es
inspiriere
wir
inspirieren
ihr
inspirieret
sie/Sie
inspirieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe inspiriert
du
habest inspiriert
er/sie/es
habe inspiriert
wir
haben inspiriert
ihr
habet inspiriert
sie/Sie
haben inspiriert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde inspirieren
du
werdest inspirieren
er/sie/es
werde inspirieren
wir
werden inspirieren
ihr
werdet inspirieren
sie/Sie
werden inspirieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde inspiriert haben
du
werdest inspiriert haben
er/sie/es
werde inspiriert haben
wir
werden inspiriert haben
ihr
werdet inspiriert haben
sie/Sie
werden inspiriert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
inspirierte
du
inspiriertest
er/sie/es
inspirierte
wir
inspirierten
ihr
inspiriertet
sie/Sie
inspirierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte inspiriert
du
hättest inspiriert
er/sie/es
hätte inspiriert
wir
hätten inspiriert
ihr
hättet inspiriert
sie/Sie
hätten inspiriert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde inspirieren
du
würdest inspirieren
er/sie/es
würde inspirieren
wir
würden inspirieren
ihr
würdet inspirieren
sie/Sie
würden inspirieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde inspiriert haben
du
würdest inspiriert haben
er/sie/es
würde inspiriert haben
wir
würden inspiriert haben
ihr
würdet inspiriert haben
sie/Sie
würden inspiriert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [inspirieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
inspiriere; inspirier
ihr
inspiriert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [inspirieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
