Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
finde raus
du
findest raus
er/sie/es
findet raus
wir
finden raus
ihr
findet raus
sie/Sie
finden raus
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fand raus
du
fandest raus; fandst raus
er/sie/es
fand raus
wir
fanden raus
ihr
fandet raus
sie/Sie
fanden raus
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe rausgefunden
du
hast rausgefunden
er/sie/es
hat rausgefunden
wir
haben rausgefunden
ihr
habt rausgefunden
sie/Sie
haben rausgefunden
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte rausgefunden
du
hattest rausgefunden
er/sie/es
hatte rausgefunden
wir
hatten rausgefunden
ihr
hattet rausgefunden
sie/Sie
hatten rausgefunden
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde rausfinden
du
wirst rausfinden
er/sie/es
wird rausfinden
wir
werden rausfinden
ihr
werdet rausfinden
sie/Sie
werden rausfinden
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde rausgefunden haben
du
wirst rausgefunden haben
er/sie/es
wird rausgefunden haben
wir
werden rausgefunden haben
ihr
werdet rausgefunden haben
sie/Sie
werden rausgefunden haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [rausfinden]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
finde raus
du
findest raus
er/sie/es
finde raus
wir
finden raus
ihr
findet raus
sie/Sie
finden raus
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe rausgefunden
du
habest rausgefunden
er/sie/es
habe rausgefunden
wir
haben rausgefunden
ihr
habet rausgefunden
sie/Sie
haben rausgefunden
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde rausfinden
du
werdest rausfinden
er/sie/es
werde rausfinden
wir
werden rausfinden
ihr
werdet rausfinden
sie/Sie
werden rausfinden
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde rausgefunden haben
du
werdest rausgefunden haben
er/sie/es
werde rausgefunden haben
wir
werden rausgefunden haben
ihr
werdet rausgefunden haben
sie/Sie
werden rausgefunden haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fände raus
du
fändest raus
er/sie/es
fände raus
wir
fänden raus
ihr
fändet raus
sie/Sie
fänden raus
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte rausgefunden
du
hättest rausgefunden
er/sie/es
hätte rausgefunden
wir
hätten rausgefunden
ihr
hättet rausgefunden
sie/Sie
hätten rausgefunden
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde rausfinden
du
würdest rausfinden
er/sie/es
würde rausfinden
wir
würden rausfinden
ihr
würdet rausfinden
sie/Sie
würden rausfinden
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde rausgefunden haben
du
würdest rausgefunden haben
er/sie/es
würde rausgefunden haben
wir
würden rausgefunden haben
ihr
würdet rausgefunden haben
sie/Sie
würden rausgefunden haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [rausfinden]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
finde raus; find raus
ihr
findet raus
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [rausfinden]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
